Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/838 Esas 2019/3811 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/838
Karar No: 2019/3811
Karar Tarihi: 24.06.2019

Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/838 Esas 2019/3811 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Malatya 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan sonra sanık uyuşturucu ticareti yapmak suçundan mahkûm edilmiştir. Mahkeme, tüm delilleri dikkate alarak vicdani kanaatin de uygun olduğunu belirtmiştir. Ancak, Adli Tıp Kurumu Malatya Adli Tıp Grup Başkanlığı'nın suç konusu olan uyuşturucu maddeden alınan şahit numunelerinin müsaderesine karar verilmemesi ve zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesinin hatalı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Yeniden düzenleme yapılarak hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesi
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri
- 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmesi ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi
20. Ceza Dairesi         2017/838 E.  ,  2019/3811 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkeme : MALATYA 2. Ağır Ceza Mahkemesi
    Suç : Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma
    Hüküm : Mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-)Adli Tıp Kurumu Malatya Adli Tıp Grup Başkanlığı’nca suç konusu uyuşturucu maddeden alınan şahit numunelerin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    2-) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmesi ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanığa 5271 sayılı CMK"nın 150. maddesi uyarınca 18 yaşından küçük sanığa savunmasını yapmak üzere baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi ve eksikliğin giderilmesi mümkün bulunduğundan;
    1-)Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin kısmında " ... uyuşturucu maddenin” ibaresinden sonra gelmek üzere "ve Adli Tıp Kurumu Malatya Adli Tıp Grup Başkanlığı tarafından suç konusu maddelerden alınan tanık numunelerin " şeklinde ibarenin eklenmesi,
    2-)Hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin bölümünde yer alan zorunlu müdafii ücretine ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle;
    Hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.