MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 3.749,36 TL"lik takibe itirazın iptali ve takibin devamı istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı, dava dilekçesi ile; davalının kaçak elektrik kullanımı nedeniyle tahakkuk eden bedelin tahsili için yapılan takibe vaki itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm her iki tarafça temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, tarafların sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, mahkemece itibar edilidiği bildirilen ve hükme esas alınan bilirkişi raporu ile, 12.03.2005 tarihli 1.kaçak tutanağına ve 08.08.2005 tarihli 2.kaçak tutanağına göre hesaplanan asıl alacak tutarı (1896,24 TL + 239,19 TL) 2.135,43 Tl olup, belirlenen işlemiş faiz tutarı 633,40 TL"nin toplamı sonucu davacı kurum alacağını 2.768,83 TL olduğu bulunmuştur.
Mahkeme ise, hüküm fıkrasında "1.896,24 TL asıl alacak ve 633,40 TL faiz olmak üzere toplam 2.768,83 TL üzerinden takibin devamına karar vermiş olup, kabule göre toplama hatası, gerekçe ve işin esasına göre ise, asılalacağın 2.135,43 TL yerine 1.896,24 TL olarak yazılması ile gerekçe ile hüküm arasında sonuca etkili uygunsuzluk yaratılmıştır.
O halde, mahkeme gerekçe ile hükmün birbirine uyumlu olduğu, açık, yeterli ve denetlenebilir bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.01.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.