Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/5304 Esas 2019/2172 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 17/12/2012 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem sebebiyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 12/07/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi dahili davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, haksız eylem sebebiyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı asıl ..., davalı asıl ...’ın eşi olduğunu, birliktelikleri boyunca geçimsizliğin baş gösterdiğini,evlilik birliğine sığmayan davranışlarda ve hakaretlerde bulunduğunu, ev içerisinde dini ibadetlerini yapmasını engellediğini, şiddet uyguladığını, şikayeti üzerine davalının evden uzaklaştırıldığını belirterek manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı asıl ..., davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece 06/03/2013 tarihli davanın kısmen kabulüne dair kararı, davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 12/03/2014 günlü 2014/2529 esas ve 2014/4279 karar sayılı ilamı ile davalı asıl ... mirasçılarının davaya dahil edilmemiş olması, davacı asıl ... ve davalı asıl ... mirasçılarının başlıkta gösterilmemesi ve davacı mirasçısı vekilinin usulüne uygun vekaletname sunmamış olması sebebiyle bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozma ilamına uyularak 09/03/2016 tarihli davanın kısmen kabulüne dair kararı verilmiş, davalı mirasçılar vekilinin temyizi üzerine bu defa Dairemizin 20/02/2017 günlü 2016/10506 esas ve 2017/909 karar sayılı ilamı ile kısa karar ve gerekçeli karar arasında çelişki olması gerekçesiyle tekrar bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemenin 06/03/2013 tarihli 2013/385 karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulü ile davacı asıl lehine 1.000,00 TL manevi tazminata hükmedildiği ve kararın davalı tarafından temyiz edildiği dikkate alındığında hükmedilen miktar bakımından davalı yararına usuli kazanılmış hak oluştuğu anlaşılmaktadır. Bu sebeple mahkemece, davacı lehine mahkemenin 06/03/2013 tarihli kararında hükmedilen miktarın üstünde yeniden tazminat hükmedilmiş olması usule aykırı olup kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, (1) nolu bentte gösterilen sebeplerle davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.