Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2022/3177 Esas 2022/9057 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
5271 sayılı CMK'nun 260/1. maddesi gereğince katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ...'nın hükmü temyize hakkı bulunduğu;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar gören ...'na 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasası'nın 234/1-b/1. maddesi uyarınca davadan haberdar edilip duruşma günü bildirilmeden, yokluğunda yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1. 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği, sanığa soruşturma aşamasında etkin pişmanlık konusunda ihtarat yapılmadığı, bu cihetle kovuşturma aşamasında sanığa yapılan ödeme ihtaratında indirim oranının 1/2 olarak bildirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. Mahkemenin sanığa yönelik vermiş olduğu 27/05/2011 tarihli ilk kararında sanık hakkında hapisten çevrili 3.500,00 TL adli para cezası ve 16.660,00 TL doğrudan verilen adli para cezasına hükmedildiği, bu kararın sanık müdafii tarafından temyiz edildiği ve Dairemizin 07/11/2013 tarihli, 2012/26921 Esas ve 2013/21630 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına hükmedildiği, bozmadan sonra kurulan incelemeye konu kararda ise CMUK'nun 326/son maddesi gereğince sanığın cezada kazanılmış hakkı gereği 27/05/2011 tarihli hükümde yer alan sonuç cezanın infazına karar verilmesi gerekirken, aleyhe bozma yasağına aykırı olarak sanık hakkında erteli 1 yıl, 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
3. Dava konusu kaçak sigaraların müsaderesi hususunda herhangi bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, şikayetçi ... vekili ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.