MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesi yöntem itibariyle doğru olmakla birlikte alınan rapor hüküm kurmaya yeterli değildir. Şöyle ki;
Dava konusu taşınmaz mal arsa niteliğindedir. Kamulaştırma Kanununun kıymet takdir esaslarını belirten 11. maddesinin 1. fıkrasının arsalara ilişkin (g) bendi uyarınca arsaların değerinin değerlendirme gününden önceki özel amacı olmayan emsal satışlara göre hesaplanması zorunludur. Bu itibarla, emsal satışların değerlendirme tarihindeki karşılıklarının fiyat artış endekslerinin uygulanması suretiyle tespiti, bundan sonra emsal ile dava konusu taşınmazın eksik ve üstün yönlerinin neler olduğu ve oranları açıklanmak suretiyle değer biçilmesi gerekir.
Bilirkişi kurulu raporlarında; dava konusu taşınmazın m²" sine emsal karşılaştırması yapılmaksızın piyasa rayicinden söz edilerek soyut ifadelerle 1.400,00 TL değer belirleyen hesaplamaya ilişkin bölüm geçersiz olduğu gibi, davacı vekilince sunulan emsale göre yapılan hesaplamaya ilişkin bölümde; incelenen taşınmazın, Dairemiz denetiminden geçen 2015/17811 Esas sayılı dosyada da emsal kabul edildiği ve bu dosyadaki tapu kaydına göre satış tarihi 17.07.2008 olduğu halde, incelenen dosyada aynı emsalin 17.07.2003 tarihinde satıldığı kabul edilerek taşınmazın m² değerinin belirlenmesi nedeniyle, hükme esas alınan bu bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması mümkün değildir.
Bu durumda; taraflara, dava konusu taşınmaza yakın bölgelerden ve yakın zaman içinde satışı yapılan benzer yüzölçümlü satışları bildirmeleri için imkan tanınması, lüzumu halinde re"sen emsal celbi yoluna gidilmesi, taşınmazın, değerlendirme tarihi itibariyle, emsal alınacak taşınmazın ise satış tarihi itibariyle imar ya da kadastro parselleri olup olmadığı ilgili Belediye Başkanlığı ve Tapu Müdürlüğünden sorulması, ayrıca dava konusu taşınmazın; imar planındaki konumu, emsallere ve değerini etkileyen merkezi yerlere olan uzaklığını da gösterir krokisi ve dava konusu taşınmaz ile emsal taşınmazların resen belirlenen vergi değerleri ve emsal taşınmazların satış akit tablosu getirtilerek, dava konusu taşınmazın değerlendirmeye esas alınacak emsallere göre ayrı ayrı üstün ve eksik yönleri ve oranları açıklanmak suretiyle yapılacak karşılaştırma sonucu değerinin belirlenmesi bakımından, yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulu marifetiyle mahallinde keşif yapılarak alınacak rapor sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Davalı taraf ,dava konusu taşınmazda 1/2 oranında hissedar olduğu halde gerekçesi açıklanmadan tam paya göre hüküm kurulması,
3-Dava konusu taşınmaza ilişkin acele el koyma dosyasında, taşınmazda bulunduğu tespit edilen ve bedeli hesaplanan yapılar olduğu halde, hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporunda taşınmazda bulunan yapıların yıkıldığından bahisle bedelinin hesaplanmadığı anlaşılmış olup, taşınmazda bulunan ve keşif tarihinde yıkılmış olduğu anlaşılan yapıların acele el koyma dosyasındaki nitelikleri esas alınarak dava tarihi olan 2014 yılı itibari ile yapı birim fiytlarına göre değerinin tespit edilmesi gerekirken yazılı gerkçelerle yapı bedeli hesaplanmayıp, eksik bedele hükmeden bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 23/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.