Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/6666 Esas 2016/7894 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/6666
Karar No: 2016/7894
Karar Tarihi: 11.04.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/6666 Esas 2016/7894 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işveren, davacı işçinin istifa ettiğini iddia ederek, davanın reddini talep etmiştir. Ancak mahkeme, davacının ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı olarak fesih hakkını kullandığını ve kıdem, ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsiline karar vermiştir. Ancak davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı, iş başlama ve bitiş saatlerini, öğle arası ve hafta tatilini belirtip, yemeği işverenin karşıladığını ifade ederek, fazla mesai ücreti talep etmiştir. Mahkeme, davacının beyanının kendisini bağlayıcı nitelikte olduğunu ve fazla mesai ücretinin bu beyan dikkate alınarak hesaplanması gerektiğini göz önüne almadığı için karar kısmen bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu (4857), Türk Borçlar Kanunu (6098)

7. Hukuk Dairesi 2015/6666 E. , 2016/7894 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, iş akdini ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile haklı olarak feshettiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının istifa ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacının İş Mahkemesinin 2012/507 Esas sayılı dosyasında tanık olarak dinlendiği ve “…sabah saat 08.00 de iş başlar akşam 17.00 de iş biterdi. Yemek arası bir saatti. Yemeği işveren karşılıyordu. Hafta tatili bir buçuk gündü. …” şeklinde beyanda bulunduğu, beyanının kendisini bağlayıcı nitelikte olduğu ve fazla mesai ücretinin bu beyanı da göz önüne alınarak hesaplanması gerektiğinin gözetilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 11/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.