Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/33541 Esas 2015/8438 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ile fazla mesai alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde çalışırken haksız olarak işten çıkartıldığını, müvekkiline ödenmeyen tazminat ve alacakların davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının hak ve alacağı kalmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesine işverence haklı sebeple son verildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı talebinin reddine, fazla mesai alacağı talebi yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Taraflar arasında dosyada yer alan bordroların dikkate alınıp alınmayacağı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. İş sözleşmesinin 14.04.2012 tarihinde son bulduğu ihtilafsızdır. Çalışılan döneme ait bordrolar davalı delilleri arasında dosyaya sunulmuş, işçinin tüm hak ve alacaklarının ödendiği savunulmuştur. Ancak söz konusu bordrolar bir kısım imzasız olup, fazla mesai açısından tüm dönemlerin ödenmişçesine mahsubu hatalı olmuştur. Mahkemece davacı isticvap edilerek, söz konusu imzasız bordrolar gösterilmeli, bordroda tahakkuk ettirilen alacakların ödenip, ödenmediği sorulmalı, ödeme var ise bu aylar dışlanmak suretiyle kalan alacak varsa bu değerlendirilmelidir. Yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Dava 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu döneminde açılmakle 6100 sayılı Kanun"un 317. maddesi d. ve g. bentleri ile 447. maddesine göre basit yargılama usulü uygulanmakla, zamanaşımı def"i iki haftalık cevap süresi içinde ve verilmişse ek sürede yapılabilmektedir. Somut olayda davalının usulüne uygun ve süresinde zamanaşımı def"i bulunmamasına rağmen, usulüne uygun bir zamanaşımı def"i varmış gibi hesaplama yapılarak hüküm kurulması hatalı olmuştur.

SONUÇ: Açıklanan sebeplerle hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.