Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85 /1,53/1-6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın sevk ve idaresindeki aracı yolun sol tarafına kısa bir süre önce parkettikten sonra, içerisinde bulunan yemek ve malzemelerini daha kolay taşıyabilmek amacıyla, garaj kapısının önüne yaklaştırmak için manevra yaptığı sırada, direksiyon hakimiyetini kaybederek 7,5 m. sonra aracın ön tekerlek kısımlarıyla, sağ tarafta bulunan merdiven kaldırımına çıkıp, kaldırım üzerinde 4 m. lastik izi bırakarak, garaj kapısı önünde park halinde bulunan bir araca çarptıktan sonra, garaj kapısının önünde merdiven boşluğunda bulunan öleni altına alarak, ölmesine sebep olduğu olayda, sanık her ne kadar frenlerinin tutmadığını iddia etmiş ise de, olaydan hemen sonra aracı çekmek için gelen çekici şöförünün, araçta bir fren bozukluğu tespit edemediği yolundaki beyanı ve yapılan keşif sonrası hazırlanan teknik raporun da tanığı doğruladığı, frene ilişkin bir arızanın tespit edilmediği, mahalde görüşün açık olduğu, sanığın manevrasını yaparken gerekli kontrolü yapması halinde maktulü görebileceği gözetildiğinde, keşif sonrası alınan raporun oluşa uygun olduğu ve sanığın kazanın oluşumunda tam kusurlu olduğu anlaşılmakla, eksik incelemeye ilişkin bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, katılanlar vekilinin ise ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün hak yoksunluğuna ilişkin 5. paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.