Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1542 Esas 2019/1313 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1542
Karar No: 2019/1313
Karar Tarihi: 11.02.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/1542 Esas 2019/1313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Tekerrüre esas alınan mahkûmiyetlerde ağır olanın infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Ancak kanun maddesi gösterilmeyerek yapılan tekerrür hükümleri uygulaması nedeniyle hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Hükmün diğer yönleri uygun bulunarak düzeltilmesi ve TCK'nin 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları uyarınca hükmün onaylanması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5275 sayılı Kanun’un 108. maddesinin 2. fıkrası
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı
- CMK'nin 232. maddesi ve 6. fıkrası
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereği uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi
- TCK'nin 58. maddesi ve 6 ve 7. fıkraları
11. Ceza Dairesi         2017/1542 E.  ,  2019/1313 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Tekerrüre esas alınan mahkûmiyetlerden ağır olanın 5275 sayılı Kanun’un 108. maddesinin 2. fıkrası gereğince infaz aşamasında dikkate alınması; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafiinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
    Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, dayanağı olan kanun maddesi gösterilmeyerek CMK"nin 232. maddesinin 6. fıkrasına aykırı davranılması,
    Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz talebi bu itibarla yerinde olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu eksikliğin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca giderilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 10. bendinde yer alan “mahkumiyetinin bulunması nedeniyle” ibaresinden sonra gelmek üzere “TCK’nin 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.