MAHKEMESİ : İZMİR 8. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/10/2011
NUMARASI : 2010/756-2011/615


DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, vergi iadesi, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı ile bayram ve hafta tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 09.05.2002 yılında davalı kulüpte çalışmaya başladığını, ancak çalışmasının 25.01.2004 tarihinde SGK’ya bildirildiğini, normal mesainin 08;30-21;00 saatleri arasında olduğunu,toplantı olması durumunda 23.00" e kadar uzadığını, maçlarda görevli olduğu haftalarda cumartesi-pazar günleride fazla çalışma yaptığını, ücretlerinin eksik ödendiğini, vergi iadesi alacaklarının ödenmediğini, eksik ödenen ücretlerini, fazla çalışma ücretlerini talep ettiğinde zoraki izne çıkarıldığını, izinde iken görev yerinin değiştirildiğini bu gelişmeler üzerine hizmet akdini haklı nedenle kendisinin feshettiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin talep ve dava haklarının saklı kalması koşulu ile, 100,00.-TL kıdem tazminatı, 100,00.-TL Vergi İadesi, 100,00. -TL Fazla Çalışma Ücreti, 100,00. -TL , yıllık izin ücreti, 100,00. –TL ücret alacağı ve 100,00. -TL bayram ve hafta tatil alacağının yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 08.07.2010 tarihinden itibaren O.. K.. tesislerinde görevlendirilmesine karar verildiğini ancak tebligatı imzalamak istemediğini ve işyerini terk ettiğini, bunun üzerine hizmet akdinin 4857 sy. yasanın 25/2-g maddesine göre davalı işveren tarafından feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; tanık beyanlarına itibar edilerek, davacının haftanın 7 günü 08.30-23.00 saatleri arasında çalıştığı, 1.5 saat ara dinlenmesi verdiği , bu şekilde haftada 46 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır.
Öncelikle davacı dava dilekçesinde normal mesainin 08.30-21.00 saatleri arasında olduğunu,toplantı olması durumunda 23.00" e kadar uzadığını, maçlarda görevli olduğu haftalarda cumartesi-pazar günleride fazla çalışma yaptığını belirtmiştir.Yani davacının talebi haftada 6 gün 08.30-21.00 saatleri, bir gün de 08.30- 23.00 saatleri arasındadır. Mahkemece dinlenen davacı tanıkları da haftanın 7 günü 08:00-21:00 saatleri arasında çalıştığı, Pazartesi günleri toplantı olduğu için saat 23:00 a kadar çalışmanın uzadığını ifade etmişlerdir. Davalı tanıklarından A.. Y.." ın kendisinin 18.00 e kadar çalıştığını belirtmesine rağmen davacının haftanın 7 günü 09-23.00 saatleri arasında çalıştığı şeklindeki beyanı ise hesaplamaya esas alınmamalıdır.
Talep aşılarak ve dosya içeriğine de uygun düşmeyecek şekilde her gün 08.30- 23.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma alacağının hesabı hatalıdır.
Ayrıca hafta tatili ücreti hüküm altına alındığından, mükerrer ödemeye yol açmamak için, fazla çalışma ücreti haftada 6 gün üzerinden hesaplanıp, hafta tatillerinde 7.5 saati aşan fazla çalışmanın da haftalık fazla çalışma süresine eklenmek suretiyle fazla çalışma ücretinin belirlenmesi gerekirken, fazla çalışmanın hesabı noktasında hafta tatili çalışma süresinin tamamının dikkate alınması da ayrıca hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 30.01.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.