... adına Av. ... ile 1) ... San ve Tic Ltd adına Av. ... 2) ... 3) ... aralarındaki dava hakkında ... 1. İş Mahkemesinden verilen 26.12.2014 günlü ve 452/1146 sayılı hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Gıyabi hükmün davalı ..."a Tebligat Kanunun 21. maddesine göre tebliğ edildiği anlaşılmıştır.
Tebligat Kanununun 21 inci maddesine göre, muhatap veya adına tebligatı kabule kanunen yetkili kimseler adreste yok ise tebliğ imkansızlığının söz konusu olduğu bu durumda tebliğ memuru soruşturma işlemini yapmalıdır. Zira Tebligat Kanununun 21 inci maddesine göre kapıya yapıştırma tarihinin tebliğ tarihi kabul edilebilmesi için muhatap sadece tebligatın yapılacağı sırada adreste bulunmamalı ve fakat tevziat saatlerinden sonra o adrese geleceği belirli olmalıdır. (HGK. 13.10.1965 tarih ve 2/793-360; 16.09.1981 tarih ve 7/2371-604) Bu durumda davalı ..."a yapılan tebliğ işlemi “muhatabın tevziat saatinden sonra adrese dönüp dönmeyeceği” anlaşılamadığından usulsüz olup; gıyabi hükmün, anılan davalıya, Tebligat Kanununun 21 inci ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik"in 30. maddeleri gözetilerek, usulüne uygun şekilde tebliği sağlanmalıdır.
Mahkemece, davalı ..."a gıyabi hükmün; yöntemince tebliğ edilerek temyiz süresi geçtikten ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesindeki düzenleme gereği, gerektiğinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 432. maddesindeki prosedür işletildikten sonra gönderilmek üzere, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 30.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.