22. Hukuk Dairesi 2013/33052 E. , 2015/8414 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, manevi tazminat, ücret, ikramiye ve ilave tediye zam farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 2006 yılından itibaren davalı işverenliğe ait işyerinde 1. Tip İş Sözleşmesi ile çalışırken 27.03.2012 tarihinde ailevi mazeretleri nedeni ile il dışına tayin istemediğini beyan etmesine rağmen .. İl Müdürlüğünde görevlendirildiğini belirterek, bu tayin üzerine davacının ruh sağlığının bozulması nedeni ile manevi tazminat alacağının; ayrıca 2007 yılında %5.57 oranında ücretine zam verildiğini, çalışma süresi boyunca küçük miktarlarda ücret artışı yapıldığını belirterek "... İş Mevzuatına Tabi (Kapsam Dışı) Olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları"nın 4. maddesi gereğince 2007-2012 yılları arasında ödenmesi gerektiği halde ödenmeyen ücret farkı, ikramiye farkı ve ilave tediye farkı alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; 1. Tip İş Sözleşmesi"nin 7. madde hükmü ile İcra Kurulu"na ücret artışı yapma konusunda takdir yetkisi tanındığını, bu dönemde çalışanlara farklı zam uygulamasının yapılmadığını, davacıdan daha iyi verim alabilmek amacıyla davacının başka işyerine tayin edildiğini, sürekli rapor alması nedeni ile iş sözlemesinin feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, manevi tazminat talebinin şartlarının oluşmadığı ve davalı İcra Kurulu kararı ile davacının ücretlerine belli dönemlerde zam yapıldığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık; ücret artışına ilişkin olarak iş yerinde çalışma koşullarının uygulanıp uygulanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda davalıya ait işyerinde teknisyen olarak çalışan davacının 17.09.1986 tarihinde işe başladığı, 10.02.2006 tarihinden itibaren kapsam dışı personel olarak 1. Tip İş Sözleşmesine göre çalışmaya devam ettiği, 16.07.2012 tarihinde davacının iş sözleşmesinin, sağlık raporlarının toplamının kanunda öngörülen süreyi aştığı gerekçesiyle 4857 sayılı İş Kanunu"nun 25/I maddesi gereğince davalı tarafından feshedildiği anlaşılmaktadır.
Taraflar arasında 10.02.2006 tarihinde 1. Tip İş Sözleşmesi imzalanmış olup bu sözleşmenin 7. maddesi ile "Ücretlerde yapılacak artış oranının, enflasyon oranı ve şirket performansı dikkate alınarak İcra Kurulu"nca her yılın Ocak ayı başında belirleneceği" düzenlenmiştir. Söz konusu hüküm, işverene her yıl Ocak ayında ücret artışı yapma yönünde kesin bir yükümlülük getirmemiş olup zam yapılmasının zorunlu olduğuna ilişkin emredici bir hüküm niteliği de taşımamaktadır.
4857 sayılı Kanun"un 22nci maddesinin ikinci fıkrasında, çalışma koşullarının, tarafların karşılıklı uzlaşmaları ile değiştirilmesinin her zaman mümkün olduğu hükmü yer almakta olup, davalı iş yeri kayıtları ile davacının özlük dosyası kapsamında, bu maddeye göre kapsam dışı olarak çalışılan süre zarfında taraflar arasında karşılıklı uzlaşma ile davacının ücretinin belirlendiği bir iş sözleşmesi bulunmamaktadır.
Davacının dayanağını oluşturan ".... İş Mevzuatına Tabi (Kapsam Dışı) Olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları" başlıklı belge ile işyerindeki zam uygulamasına ilişkin olarak 1. Tip Sözleşmenin 7. maddesi gereği çalışanların ücretlerinin % 5,57 arttırıldığına dair iddia edilen genelgenin dosya içeriğinde bulunmadığı görülmektedir.
Yukarıda yapılan açıklamalar dikkate alınarak, tarafların iddia ve savunmalarında geçen, 1. Tip Sözleşme gereği çalışanların ücretlerinin % 5,57 arttırıldığına dair genelge ile "... A.Ş. İş Mevzuatına Tabi (Kapsam Dışı) Olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları" başlıklı belge davalı taraftan istenerek dosya kapsamına alınmalıdır. Davalı işyerinde iş mevzuatına tabi (kapsam dışı) olarak çalışan davacının talep ettiği döneme ilişkin süre ve bu dönem aldığı ücretler, dosya kapsamındaki “.... İnsan Kaynakları Çalışma Esasları” adlı belge ve ".... İş Mevzuatına Tabi (Kapsam Dışı) Olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları" başlıklı belgenin yürürlük süresi göz önüne alınarak, son olarak adı geçen belgenin Ücretlerin Belirlenmesi başlıklı 4. maddesi gereği toplu iş sözleşmesi ücret artışlarının davacının ücretine yansıtılması gerekip gerekmediğinin tespiti amacıyla, davacının kendi iş sözleşmesi ve tabi bulunduğu ücret skalasında öngörülen ücretin, İcra Kurulu kararı ile yapılan zam oranı dikkate alınarak toplu iş sözleşmesinde kapsam içi işçiler için öngörülen ücret artışını karşılayıp karşılamadığı hususunda bilirkişiden ek rapor alınması, bilirkişi raporunun taraflara tebliğ edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.