MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ..."nun gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, taraflar arasında hizmet alım sözleşmeleri düzenlendiğini, ihale süresinin bitimi nedeniyle belirli süreli iş akitleri sona eren dava dışı işçiler...’nın açtıkları davalar sonucunda hüküm altına alınan tutarların müvekkilince ödendiğini, bu kapsamda adı geçenlere toplam 65.561,07 TL ödeme yapıldığını, söz konusu mahkeme kararlarında davalının da müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna hükmedildiğini, TBK’nın 167. maddesi hükmü gereğince, müteselsil borçlular birbirlerine karşı eşit oranlarda sorumlu olduklarından, müvekkili şirketin, yaptığı ödemenin yarısını davalıdan talep etme hakkına haiz olduğunu, öte yandan, işçilerin dava dışı başka taşeron şirketler nezdinde çalıştıkları sürelere karşılık gelen işçilik alacakları yönünden, müvekkilinin herhangi bir sorumluluğunun bulunmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 65.561,07 TL’nin davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, davacının bünyesinde çalışan işçilerin alacaklarından, öncelikli olarak davacının sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davalının zamanaşımı itirazının yerinde olmadığı, taraflar arasındaki sözleşmede, davacının alt işveren, davalının asıl işveren konumunda olduğu, sözleşme ve şartname hükümleri uyarınca, işçilerle ilgili olarak ortaya çıkacak tüm hukuki sorumlulukların davacı yükleniciye ait bulunduğu, bu itibarla iş mahkemesince hüküm altına alınan işçi alacaklarından, davacının tek başına sorumlu olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Dava, iş mahkemesi kararları gereğince dava dışı işçilere ödenen işçi alacaklarının, taraflar arasındaki hizmet alım sözleşmesine dayalı olarak rucüen tahsili istemeni ilişkindir.
Davanın dayanağı olan iş mahkemesi ilamlarında, tarafların müteselsilen sorumlu oldukları tutarların yanında, davalı İSKİ Genel Müdürlüğünün tek başına sorumlu olduğu tutarlara da yer verilmiştir. Davacının, davalı tarafın münhasıran sorumlu olduğu bu tutarları da dava dışı işçilere ödediği sabit olup, sorumlu olmadığı bu tutarlar yönünden davalıya rucü hakkı olduğunun kabulü gerekir. (Dairemizin emsal 03.04.2017 tarih ve 2015/8436 E., 2017/999 K. Sayılı ilamı) Mahkemece, bu kısımlar yönünden davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın tümden reddine karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, takdir olunan 2037,00 TL duruşma vekalet ücretinin, davalıdan tahsili ile vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davacıya ödenmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.