Tebliğname No : 5 - 2012/317175
MAHKEMESİ : Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2006/78 Esas, 2012/944 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar Ferdi, Celal, Hünkar, Nazlı ve Sabır hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olayın oluş ve gelişimi ile tüm dosya kapsamı karşısında, aynı mahallede yaşayan sanıkların kendi aralarındaki kavgaya müdahale eden şikayetçi güvenlik görevlilerine bıçak çekmek, taş atmak, sopa göstermek ve itiş kakış suretiyle karşı çıkmaları biçiminde gerçekleşen olayda herhangi bir görevlinin yaralanmadığı ve başkaca bir zarar da meydana gelmediği gözetilerek 5237 sayılı TCK"nın 3. maddesindeki “Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur” şeklindeki düzenleme ile 61/1-a maddesinde yedi bent halinde sayılmış cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik ölçütler birlikte değerlendirilmek suretiyle temel cezaların alt sınırdan makul bir oranda uzaklaşılarak belirlenmesi gerekirken dosya içeriğiyle bağdaşmayacak ve eylem ile orantılı olmayacak şekilde alt sınırdan çok fazla uzaklaşılmak suretiyle tayini,
Direnme fiillerini birden fazla görevliye karşı TCK"nın 6/1-f maddesi kapsamında saldırıda kullanılmaya elverişli nitelikteki bıçak, sopa ve taşlarla işleyen sanıklar hakkında TCK"nın 265/4 ve 43/2. maddeleri ile Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/1159 Esas, 2004/960 Karar sayılı ilamıyla ruhsatsız tabanca taşımak
suçundan tekerrüre esas sabıkası bulunan Ferdi hakkında ayrıca TCK"nın 58/6-7. maddelerinin uygulanmaması,
Sanıklar Döne, Tülay, Sevda ve Gülşen hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde ise;
Olay tutanağı, şikayetçi görevlilerin duruşmadaki anlatımları ve dosya kapsamına göre; olaydaki konumları cebir ve/veya tehdit kullanmaksızın görevlilere engel olmak suretiyle diğer sanıkların kaçmasına yardımcı olmak olarak belirtilen Döne, Tülay ve Sevda ile aksi kanıtlanamayan savunmasına göre hakkındaki yakalama emrinin infazı için ekip otosuna bindirilen ve cebir ve/veya tehdit suretiyle gerçekleştirdiği bir fiil bulunmayan Gülşen"in, kamu görevlilerine ne şekilde direndiği veya diğer sanıkların direnme fiillerine ne suretle iştirak ettikleri karar yerinde tartışılıp, kanıt ve dayanakları denetime elverişli şekilde gösterilmeden yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kabule göre ise;
Olayın oluş ve gelişimi ile tüm dosya kapsamı karşısında, aynı mahallede yaşayan sanıkların kendi aralarındaki kavgaya müdahale eden şikayetçi güvenlik görevlilerine taş atmak ve itiş kakış suretiyle karşı çıkmaları biçiminde gerçekleşen olayda herhangi bir görevlinin yaralanmadığı ve başkaca bir zarar da meydana gelmediği gözetilerek 5237 sayılı TCK"nın 3. maddesindeki “Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur” şeklindeki düzenleme ile 61/1-a maddesinde yedi bent halinde sayılmış cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik ölçütler birlikte değerlendirilmek suretiyle temel cezanın alt sınırdan makul bir oranda uzaklaşılarak belirlenmesi gerekirken dosya içeriğiyle bağdaşmayacak ve eylem ile orantılı olmayacak şekilde alt sınırdan çok fazla uzaklaşılmak suretiyle tayini,
Direnme fiilini birden fazla görevliye karşı aynı Kanunun 6/1-f maddesi kapsamında saldırıda kullanılmaya elverişli nitelikteki taşları fırlatmak suretiyle işlediği belirtilen sanıklar hakkında TCK"nın 43/2 ve 265/4. maddelerinin ve kasıtlı suçlardan tekerrüre esas sabıkaları bulunan Tülay ve Döne hakkında ayrıca aynı Kanunun 58/6-7. maddelerinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanık Ferdi ile sanıklar Gülşen, Celal, Sevda, Döne, Tülay, Nazlı, Hünkar ve Sabır müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 15/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.