Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddi

Davacı vekilinin 29.01.2010 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda suç nedeniyle beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasına dayanak teşkil eden Van 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/134 Esas – 2005/277 Karar sayılı beraat hükmünün 17.10.2005 tarihinde kesinleştiği, kesinleşme şerhli karar suretinin davacıya tebliğ edildiğine dair tebligat parçası dosya içeriğinde bulunmamakta ise de, davacının 20.10.2005 tarihinde nakti kefaletin iadesi yönünde mahkemeye başvurduğu, aynı gün iade talebinin kabul edildiği, bu suretle davacının hakkında verilen beraat hükmünün kesinleştiğinden 20.10.2005 tarihi itibariyle haberdar olduğu, buna karşılık davanın 29.01.2010 tarihinde ve 466 sayılı Kanunda öngörülen 3 aylık sürede açılmadığının anlaşılması karşısında, davanın süre yönünden reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemekle,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 23.12.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.