Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16337 Esas 2021/5517 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16337
Karar No: 2021/5517
Karar Tarihi: 26.04.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16337 Esas 2021/5517 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından yapılan incelemenin ardından, 3 konuyla ilgili olarak bozulmuş bir karar ortaya çıkmıştır. Bunlar:
1) Sanık hakkında verilen ceza ile ilgili temel cezanın belirlenmesinde, uygun maddelerin değerlendirilmediği ve hüküm doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasına dayandırıldığı belirtilmiştir.
2) Hüküm verildikten sonra, 7242 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen bir düzenleme nedeniyle sanık lehine hükümler içerildiği fakat yasal koşulların oluşup oluşmadığının yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmiştir.
3) Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilen 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesinin gerektiğine dikkat çekilmiştir.
Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 6545 sayılı Yasa, 5607 sayılı Yasa, 7242 sayılı Yasa, 5237 sayılı TCK.

7. Ceza Dairesi 2018/16337 E. , 2021/5517 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması, yine 3/22. fıkrasının da uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
2) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3) 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.