MAHKEMESİ : Gaziosmanpaşa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/07/2014
NUMARASI : 2014/235-2014/468
3-M.. K..
Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-
Davacılar vekili; davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacıların yaralandığını açıklayıp, fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacılar için 100"er TL maddi, davacı Muzaffer için 11.000 TL, Sadet için 17.000 TL, Murat için 14.000 TL, Sevgi için 7.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen (sigorta sadece maddiden sorumlu olarak) tahsiline karar verilmesini talep etmiş, bilirkişi raporu doğrultusunda ıslahla; davacı Murat için 1.003,97 TL tedavi, 11.615,92 TL iş göremezlik; Sadet için 2.122,65 TL tedavi, 29.289,85 TL iş göremezlik; Sevgi için 425,39 TL tedavi, 360,46 TL iş göremezlik; Muzaffer için 911,13 TL tedavi, 1.141,38 TL iş göremezlik tazminatı istemiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davacı Muzaffer için 8.500 TL, Sadet için 13.000 TL, Murat için 8.500 TL, Sevgi için 5.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden yasal faizi ile davalı Mehmet ve Abdurrahman"dan müştereken tahsiline, davalı sigorta şirketi hakkındaki tedavi gideri isteminin reddine, Murat için 752,97 TL, Sadet için 1591,98 TL, Sevgi 319,04 TL, Muzaffer için 683,35 TL tedavi giderinin kaza tarihinden yasal faizi ile davalı Mehmet ve Abdurrahman"dan müştereken tahsiline, Muzaffer için 1.141,38 TL, Murat için 11.619,92 TL, Sevgi için 360,40 TL,

Sadet için 29.289,85 TL iş göremezlik tazminatının kaza tarihinden yasal faizi ile davalılardan müştereken tahsiline (sigorta şirketi limit dahilinde ve dava tarihinden işleyecek faizden sorumlu olarak) karar verilmiş; hüküm, davalı sigorta şirketi vekili ile davalı A.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hükmüne uyulan, Dairemizin 26.11.2013 tarihli, 2012/15736 Esas, 2013/16573 Karar sayılı bozma ilamında; "... dava tam kusura göre açılmış olup, davalı sürücünün %75, yol kenarında temizlik yapan dava dışı işçinin %25 oranında kusurlu oldukları kabul edilmiş olmasına göre, hesaplanan iş göremezlik tazminatından %25 kusur indirimi yapılması; davacı Murat, Muzaffer ve Sevgi için hükmedilen manevi tazminat miktarının bir miktar daha azaltılması" gereğine işaret edilmiştir.
Mahkemece, Yargıtay bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, iş göremezlik tazminatından kusur indirimi yapılarak ve manevi tazminat miktarı azaltılarak; davanın kısmen kabulü ile, davacı Muzaffer için 856 TL, Sevgi için 270,35 TL, Saadet için 21.967,35 TL, Murat için 8.711,95 TL iş göremezlik tazminatının; Muzaffer için 7.000 TL, Murat için 7.000 TL , Sevgi için 3.500 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Temyiz incelemesi neticesinde bozulmasına karar verilen bir hükmün bozma kararının kapsamı dışında kalmış olan kısımları kesinleşmiş olur. Bozma kararına uymuş olan mahkeme tarafından hükmün kesinleşen kısımları hakkında inceleme yapılarak yeniden karar verilemez. Bir başka anlatımla; hükmün kesinleşmiş olan kısımları, lehine olan taraf yararına usulî kazanılmış hak oluşturur.
Somut olayda; mahkemenin 29.05.2012 tarihli, 2006/306-2012/291 sayılı önceki kararında hüküm altına alınan maddi ve manevi tazminatların her üç davalıdan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş, davalılardan M.. K.. aleyhindeki bu hüküm, onu temyiz etmeyen davalı Mehmet yönünden kesinleşmiş; davacı taraf lehine usulî kazanılmış hak oluşmuştur.

Bu durumda mahkemece, temyiz edilmeyerek aleyhindeki önceki hüküm kesinleşen davalı M.. K.. hakkında yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, önceki hüküm bu davalı yönünden de bozulmuş gibi, iş göremezlik tazminatından kusur indirimi yapılarak ve manevi tazminat miktarı azaltılarak davacı tarafın aleyhine olacak şekilde adı geçen davalı hakkında yeniden hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 29.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.