Mala zarar verme - tehdit - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9479 Esas 2020/15686 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9479
Karar No: 2020/15686
Karar Tarihi: 16.12.2020

Mala zarar verme - tehdit - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9479 Esas 2020/15686 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanık hakkında mala zarar verme ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Ancak, müştekinin şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle katılma hükümsüz kaldı ve şikayetçi vekilinin temyiz istemi reddedildi. Sanığın mala zarar verme suçu yönünden temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Ancak, tehdit suçu yönünden 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesiyle uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği belirtildiği için karar bozuldu. Kanun maddesi de 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesi olarak belirtildi.

2. Ceza Dairesi 2020/9479 E. , 2020/15686 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Katılan ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan ..., 12/02/2015 tarihli duruşmada,” daha önceki celsede avukatı katılma talebinde bulunmuş ise de davaya katılmaktan vazgeçtiğini, şikayetçi olmadığını” beyan ettiği anlaşılmakla, müştekinin şikayetten vazgeçmesi nedeniyle 5271 sayılı CMK.nun 243. maddesi uyarınca katılma hükümsüz kalacağından ve bu itibarla temyiz hak ve yetkisi kalmayacağından, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... müdafiinin katılan ...’ e yönelik mala zarar verme suçu yönünden temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
3-Sanık ... müdafiinin katılan ...’a yönelik tehdit suçu yönünden temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 106/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 16/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.