MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/05/2017 tarih ve 2014/563 E. - 2017/211 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 22/02/2018 tarih ve 2017/1318-2018/200 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin "PEROS" esas unsurlu seri markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin "PEUS" ibaresinin tescili için diğer davalı kuruma yaptığı başvuruya müvekkilinin yaptığı itirazın davalı kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, bu kararın usul ve yasaya aykırı bulunduğunu, zira markalar arasında iltibasa yol açacak derecede benzerlik olduğunu ileri sürerek, YİDK’nın 2014-M-14320 sayılı kararının iptaline, tescili halinde davalı şirket markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, başvuru konusu ibare ile davacının itirazına mesnet markalar arasında iltibasa yol açacak düzeyde benzerlik olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporları, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu başvuru ile davacının itirazına mesnet markalar arasında, başvuru kapsamındaki tüm mal ve hizmetler yönünden 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve iltibas riski bulunduğu, bu nedenle iptali istenilen kararın yerinde olmadığı, davacı markasının tanınmışlığının ve davalı şirket başvurusunun kötü niyetle yapıldığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, YİDK"nın 2014-M-14320 sayılı kararının iptaline, davalı şirket adına tescilli markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi davalı TPMK vekilinin tüm istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı TPMK vekili temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 13/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.