Çocukları fuhuşa teşvik etmek veya yaptırmak ve aracılık etmek, üst soya karşı kasten yaralama ve eşe karşı kasten yaralama suçlarından Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/12/2016 tarihli ve 2016/1302 değişik iş sayılı içtima kararı ile 3 yıl 15 ay hapis cezasına hükümlü ..."ın, bu cezanın infazı sırasında denetimli serbestlik hükümlerinden yararlanma talebinin kabulü ile şartla tahliye tarihi olan 18/01/2019 tarihine kadar olan cezasının 5275 sayılı Ceza ve Güvelik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 105/A maddesi gereğince denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Konya İnfaz Hakimliğinin 18/01/2017 tarihli ve 2017/145 esas, 2017/143 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Mahkemesince 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname hükümleri gereğince talebin kabulüne karar verilmiş ise de;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 99. maddesinde "Bir kişi hakkında hükmolunan her bir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarını ayrı ayrı korurlar. Ancak, bir kişi hakkında başka başka kesinleşmiş hükümler bulunur ise, 107. maddenin uygulanabilmesi yönünden mahkemeden bir toplama kararı istenir." şeklindeki düzenlemeye nazaran hükümlünün içtima kararına dahil cezalarının ayrı ayrı bağımsızlıklarını korudukları, 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 32. maddesi ile 5275 sayılı Kanuna eklenen geçici 6. maddesinde; "01/07/2016 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26/09/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104, 105), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12/04/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, bu Kanunun;
a) 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan "bir yıl"lık süre "iki yıl",
b) 107. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "üçte iki"lik oran "yarısı",
olarak uygulanır." şeklinde düzenleme getirildiği, hükümlü hakkındaki Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/12/2016 tarihli ve 2016/1302 değişik iş sayılı içtima kararına konu mahkumiyetlerden ikisinin 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 32. maddesinde kapsam dışı bırakılan eşe karşı kasten yaralama ve üst soya karşı kasten yaralama suçları olduğu cihetle, hükümlünün iş bu mahkumiyetlere konu cezalarının infazında şartla tahliye tarihinin 2/3 oranı üzerinden hesaplanacağı ve şartla tahliye tarihine 1 yıl kala denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilebileceği, aksi düşünce ve uygulamanın kabûlü halinde; yalnızca eşe karşı kasten yaralama ve üst soya karşı kasten yaralama suçları gibi 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamı dışında bırakılan bir suç işleyen hükümlünün şartla tahliye tarihinin 2/3 oranı üzerinden hesaplanarak şartla tahliye tarihine 1 yıl kala denetimli serbestlik hükümlerinden istifade edebilecekken, eşe karşı kasten yaralama ve üst soya karşı kasten yaralama suçları gibi kapsam dışı bir suçun yanında 671 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında başka suçlar işleyen hükümlünün ise sırf bu suçlardan aldığı cezaların içtima ettirilmesi nedeniyle şartla tahliyesine 2 yıl kala denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak tahliye edilmesi gibi bir sonuca yol açacağı, bunun da kanun koyucunun açık iradesine, eşitlik prensibine ve ceza adalet sistemine aykırı düşeceği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 20/11/2017 gün ve 94660652-105-42-2323-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Konya İnfaz Hakimliğinin 18/01/2017 tarihli ve 2017/145 esas, 2017/143 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.