21. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/8548 Karar No: 2013/1922 Karar Tarihi: 11.02.2013
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2011/8548 Esas 2013/1922 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir işyerinde 30 gün eksiksiz olarak çalıştığının tespitine karar verilmesini isteyen davacının isteğinin reddine karar verdi. Davacının temyiz isteği de reddedildi. Davacı ile davalıların Kurum vekillerinin temyiz itirazları da reddedildi ve hükmün onanmasına karar verildi. Mahkemece dinlenen tanıkların hepsi davacının davalıya ait bir tuğla-kiremit fabrikasında daimi olarak çalıştığı hususunda ifade verdiler. Ayrıca işyeri kayıtlarından, yoğun çalışma döneminde de çok sayıda işçinin ücretsiz izne ayrıldığı belirlendi. Mahkeme, davacının ücret bordroları ile ücretsiz izin belgelerindeki imzaların zorla alınmadığına dair beyanlarının olmaması nedeniyle hizmet tespiti davasını reddetti. Kararda geçen kanun maddeleri: İş Kanunu madde 19, Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 428.
21. Hukuk Dairesi 2011/8548 E. , 2013/1922 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde 30 gün eksiksiz olarak çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir. Hükmün davacı ile davalılardan Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi. K A R A R Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı ile davalılardan Kurum vekillerinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 11/02/2013 gününde oyçokluğuyla karar verildi. K A R Ş I O Y Mahkemece davacının ve dinlenen tanıkların ücret bordroları ile ücretsiz izin belgelerindeki imzaların zorla ve baskı altında alındığına dair beyanlarının olmadığı gerekçesi ile hizmet tespiti davasının reddine karar verilmiştir. Mahkemece dinlenen tanıkların hepsi davacının davalıya ait tuğla-kiremit Fabrikası işyerinde daimi olarak çalıştığı hususunda ifade de bulunmuşlardır. İbraz olunan işyeri kayıtlarından yoğun çalışma döneminde de çok sayıda işçinin ücretsiz izne ayrılmış gösterildiği tespit olunmuştur. Ayrıca emeği ile geçinen ve işini kaybetme korkusu içerisinde olan işçinin kendisine imzalanmak üzere verilen ücret bordrosu ve izin belgelerini imzalamamasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, manevi baskı altında imzaladığının kabulünün gerektiği düşüncesinde olduğundan çoğunluğun onamaya ilişkin görüşüne iştirak etmemekteyim.