Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/6749 Esas 2021/2545 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/6749
Karar No: 2021/2545
Karar Tarihi: 01.11.2021

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/6749 Esas 2021/2545 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi         2021/6749 E.  ,  2021/2545 K.

    "İçtihat Metni"

    7. Hukuk Dairesi
    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
    Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 05.06.1985 gününde verilen dilekçe ile tenkis istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 15.10.1985 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... mirasçıları vekili tarafından istenilmekle dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
    K A R A R
    Dava, tenkis istemine ilişkindir.
    Davacı vekili, müvekkilinin muris Eyüp Sabri Bucak’ın mirasçısı olduğunu, murisin düzenleme şeklinde tanzim ettiği vasiyetname ile tüm mal varlığını davalıya bıraktığını, müvekkillinin saklı payına el atılması nedeniyle terekeye dahil tüm mallar yönünden müvekkilinin mahfuz hissesi oranında tenkis taleplerinin kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkemece, davalının davanın açılmasından dört gün önce vefat ettiği, ölü kişi hakkında dava açılmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Hükmü, davacı mirasçıları ... ve Nurbanu Kaya vekili temyiz etmiştir.
    Dava dosyası içerisinde yer alan “karar ekli” konulu tebligat parçasına göre 15.10.1985 tarihli hüküm 03.01.1986 tarihinde davacı vekili ... tarafından mahkeme kaleminde tebellüğ edilmiştir. Ayrıca hükmün 2. bendinde, alınması gerekli ret harcının peşin alınan harçtan mahsubu sonrası istek halinde davacı tarafa iadesine hükmedilmiş; tebellüğ işleminden sonra mahkemece Mal Müdürlüğüne hitaben yazılan 06.02.1986 tarihli harç iade müzekkeresi ile bakiye harcın davacı vekili ...’a ödenmesine de karar verilmiştir. Davacı ... mirasçıları vekili tarafından 03.07.2021 tarihli dilekçe ile temyiz isteminde bulunulmuş ise de, 15.10.1985 tarihli hüküm 03.01.1986 tarihinde davacı vekili tarafından tebellüğ edildiğinden hükme karşı 15 günlük yasal süre geçirilmiştir.
    HUMK’nun 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince süresi geçirilen temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, süresinde olmayan temyiz isteminin REDDİNE, peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 01.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.