MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 15/12/2015 tarih ve 2015/34-2015/961 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, mülkiyeti müvekkiline ait araçların davalı tarafa kiralanması konusundaki anlaşmaya göre her araç için aylık 2.500,00 TL ödemenin kararlaştırıldığını, 30.09.2009 tarihli 1.600.- TL tutarındaki 229212 no.lu fatura ile 30.08.2009 tarihli 2.500.- TL tutarındaki 229209 no.lu faturalarda belirtilen miktarlar kadar davalıya hizmet sunulduğunu, ancak bu iki fatura toplamı olan 4.100.- TL bedelin ödenmemesi üzerine Antalya 16. İcra Müdürlüğünün 2012/23244 esasında icra takibi başlattıklarını, takibin davalının itirazı ile durduğunu, itirazın haksız olduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili araç hizmetinin alındığını, ancak fatura bedellerinin ödendiğini ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; takip konusu faturaların, davacı defterinde kapalı fatura olarak kayıtlı olduğu ve bedelin ödendiğine karine oluşturduğu, davalı defterlerinde ise bedeli nakit ödenen fatura olarak kayıtlı olduğu, her iki tarafın ticari kayıtlarına göre davalıdan alacak kaydının bulunmadığı, davacının alacağını ispata yönelik başkaca yazılı delil ibraz etmediği ve davalıya yemin teklifinde de bulunulmayacağı bildirildiği gerekçesiyle, ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 15,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 13/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.