Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7463 Esas 2020/4485 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7463
Karar No: 2020/4485
Karar Tarihi: 27.10.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7463 Esas 2020/4485 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan sanık hakkında verilen hükmün temyiz edilmesi üzerine değerlendirilmiştir. Mahkeme, mağdurenin beyanları, savunma ve dosya içeriğinin incelenmesi sonucunda, sanığın çocuğu dudaklarından öperek elini tutup cinsel organını tutturmaya çalıştıktan sonra gönüllü olarak eyleminden vazgeçtiği ve suçun çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden nitelikli cinsel istismar suçundan hüküm kurulduğuna karar verdi. Bu nedenle, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafisinin temyiz itirazları yerinde görüldü ve hüküm 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereği 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu. Kararda, çocuğun cinsel istismarı suçu, Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesinde düzenlenmektedir. Ayrıca, sanığın eyleminden gönüllü olarak vazgeçtiği durumlar, Türk Ceza Kanunu'nun 36. maddesiyle düzenlenmektedir.

14. Ceza Dairesi 2019/7463 E. , 2020/4485 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs
HÜKÜM : O Yer Cumhuriyet Savcısı, sanık müdafisi

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında sanığın, olay günü mağdureyi dudaklarından öpüp elini tutarak kendi cinsel organını tutturmaya çalıştıktan sonra onun aşılabilir mukavemeti dışında ciddi bir engel neden olmaksızın kendiliğinden eylemine son verdiği ve 5237 sayılı TCK"nın 36. maddesinde yer alan gönüllü vazgeçme hükmü de gözetildiğinde mevcut haliyle eylemin aynı Kanunun 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüsten hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.