MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Şikayetçi diğer fesih nedenleri yanında satış ilanının tebliğ usulsüzlüğünü ileri sürerek ihalenin feshini talep ettiği, mahkemece şikayetin reddine karar verildiği görülmektedir.
Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesine göre; ""Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Ayrıca başkaca adres araştırması yapılmaz. 79 uncu maddenin ikinci fıkrasına göre, renkli bastırılan tebligat zarfında, adresin muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresi olduğu belirtilerek bu adrese tebligat yapılacağına dair meşruhata yer verilir."" Bu yönetmeliğe göre; 7201 Sayılı Tebligat Kanunu"nun 2l/2. maddesi gereğince tebligat yapılabilmesi için, tebliği çıkaran mercice, tebligat çıkarılan adresin, muhatabın, adres kayıt sistemindeki adresi olduğuna ve bu adrese anılan madde gereğince tebligat yapılacağına dair tebliğ evrakı üzerine kayıt düşülmesi zorunludur. Yani; tebligatı çıkaran merci tarafından yukarıda belirtildiği şekilde şerh verilmeden dağıtıcı tarafından kendiliğinden 21/2. maddeye göre tebliğ işlemi yapılamaz.
Somut olayda; şikayetçi borçluya, gönderilen satış ilanı “muhatabın adresten taşındığı, gösterilen adresin muhatabın mernis adresi olup, tebliğ imkansızlığı nedeniyle tebligat kanunu 21/2 maddesi gereğince mahalle muhtarı ..."e 27.01.2014 tarihinde tebliğ edilip 2 nolu haber kağıdı muhatabın kapısına yapıştırılmıştır” şerhi ile tebliğe çalışılmış ise de; tebliği çıkaran merci tarafından, Tebligat Yönetmeliğinin 16/2. maddesi kapsamında bir şerh verilmediği için, tebligatın, TK."nun 21/1 ve Tebligat Yönetmeliğinin 30.maddesine göre yapılması gerekirken, dağıtıcının kendiliğinden TK."nun 21/2.maddesine göre tebligat yapması kanuna aykırı olup, şikayetçiye yapılan satış ilanı tebligatı bu haliyle usulsüzdür.
İİK"nun 127. maddesi gereğınce taşınmaz satışlarında, satış ilanının bir örneği borçluya tebliğ edilmelidir. Borçluya satış ilanının tebliğ edilmemiş olması veya usulsüz tebliğ edilmesi başlı başına ihalenin feshi sebebidir.
Öte yandan, borçlunun satışa hazırlanabilmesi, kendince gerekli duyuruları yapabilmesi ve daha fazla müşteri bulabilmesi için satış ilanının satıştan makul bir süre önce tebliği gerekmektedir. Şikayetçi borçlunun 14.02.2014 tarihinde elden almakla bu tarih itibariyle muttali olduğu satış ilanı tebliğ tarihi itibariyle 18/02/2014 olan ihale günü arasında makul bir sürenin bulunmadığı gözetilerek mahkemece şikayetin kabulü ile ihalenin feshine karar verilmesi gerekirken istemin reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.

Diğer taraftan ihalenin feshine ilişkin uyuşmazlığın çözümü özel ve teknik bilgiyi gerektirmediği halde HMK 266 maddeye aykırı olarak bilirkişi mütalasına başvurulması da doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Borçlunun temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.