Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/5821 Esas 2022/9303 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın 04/12/2015 havale tarihli dilekçe ile infazın durudrulması ve temyiz talebinde bulunduğu, mahkemece 03/02/2016 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de, sanığın gıyabında verilen kararın 26/09/2013 tarihli duruşmada bildirdiği" ... Mah. 24/B Sk. N:9 ... 7 ...'' adresine tebliğ edilmesi ve anılan bu tebligatın sanığın adreste bulunmadığı şerhi ile iade olunması halinde 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince sanığın adres kayıt sistemindeki adresine yapılması gerekirken, bu adresten farklı doğrudan MERNİS adresinde tebliğ edildiği, sanığın 11/01/2015 tarihinde cezaevine giriş yapmasının gıyabi kararın sanığa tebliğ edildiği anlamına gelmeyeceği, öğrenmeden itibaren yaptığı temyizin süresinde olduğu gözetilerek, temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nun 66. maddesinin 1. fıkrasının (e) bendine göre asli dava zamanaşımı süresinin 8 yıl olduğu, zamanaşımını kesen en son işlem olan sanığın mahkumiyetine ilişkin 03/02/2014 karar tarihi itibariyle öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık ...'in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca sanık ... hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 10/05/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.