Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2009/21006 Esas 2010/154 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/21006
Karar No: 2010/154
Karar Tarihi: 18.1.2010

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2009/21006 Esas 2010/154 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı taraftan 1650 lira tazminatın faiz ve masraflarla birlikte tahsili istenilen dava, kaçak avlanma nedeniyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkeme avlanan kekliklerin doğaya salınması nedeniyle zarar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Ancak, av hayvanlarının canlı yakalanmasının da avlanma olarak tanımlandığı, kınalı kekliğin belirli sürelerde avlanmasının yasaklandığı ve belli sayıda avlanabileceği, avlanması yasak hayvanların canlı olarak yakalanmasının yasa dışı avlanma niteliğinde olduğu ve yasanın 28.maddesi uyarınca belirlenen tazminat bedeli ile sorumluluk gerektirdiği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla, hayvanların doğaya tekrar canlı olarak salınmaları davanın reddi için gerekçe olamaz. Somut olayda davalının üç adet canlı kınalı keklikle yakalandığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, mahkemece davanın reddedilmesi bozma nedenidir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 4915 sayılı Kara Avcılığı Yasası'nın 2.maddesi, 2006-2007 yılı Merkez Av Komisyonu Kararının 1.maddesi ve 5.maddesi ile 28.maddesi.

3. Hukuk Dairesi 2009/21006 E. , 2010/154 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ARAPGİR SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/10/2009
NUMARASI : 2009/88-2009/164

Dava dilekçesinde 1650 lira tazminatın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava, kaçak avlanma nedeniyle tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece avlanan kekliklerin doğaya salınması nedeniyle zarar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. 4915 sayılı Kara Avcılığı Yasasının 2.maddesinde ve 2006-2007 yılı Merkez Av Komisyonu Kararının 1.maddesinde av hayvanlarının canlı yakalanmasının da avlanma olarak tanımlandığı, kararın 5.maddesi gereğince kınalı kekliğin belirli sürelerde avlanmasının yasaklandığı ve belli sayıda avlanabileceği, avlanması yasak hayvanların canlı olarak yakalanmasının yasa dışı avlanma niteliğinde olduğu, yasanın 28.maddesi uyarınca belirlenen tazminat bedeli ile sorumluluk gerektirdiği anlaşılmaktadır. Şu durumda hayvanların doğaya tekrar canlı olarak salınmaları davanın reddi için gerekçe olamaz. Somut olayda davalının üç adet canlı kınalı keklikle yakalandığı anlaşılmakla, davalının bu hayvanları yasa ve av komisyonu kararına aykırı biçimde avladığı kabul edilerek sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken, mahkemece davanın reddedilmiş olması bozma nedenidir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.1.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.