4. Ceza Dairesi Esas No: 2014/34969 Karar No: 2017/3212 Karar Tarihi: 06.02.2017
Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/34969 Esas 2017/3212 Karar Sayılı İlamı
4. Ceza Dairesi 2014/34969 E. , 2017/3212 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Akıl hastası olduğu kabul edilen sanığa, CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca zorunlu müdafii tayin edilmeden, yargılamaya devamla hükümler kurulması, 2-Sanığın atılı suçları kabul etmemesi, tehdit suçu yönünden olayın tek kanıtının şikayetçi beyanı olması ve CMK"nın 235/4, 236/1 ve 210/1. maddelerindeki düzenlemeler karşısında, şikayetçinin beyanı alınmadan veya hukuki dayanağı gösterilip dinlenilmesine gerek bulunmadığına dair bir karar da verilmeden, soruşturma evresinde verdiği ifadesi de duruşmada okunmayarak eksik inceleme sonucu hükümler kurulması, 3-Sanık hakkında düzenlenen, Dördüncü Adli Tıp İhtisas Kurulu"nun 30.01.2013 tarihli raporunda "...cezai sorumluluğunu müessir ve kişide şuur ve harekât serbestîsini azaltacak mahiyet ve derecede olan (hafif derecede zekâ geriliği) denilen akıl zayıflığının saptandığı, adli dosyanın tetkikinde sanığın mezkûr suçu işlediği sırada fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını anlama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğini azaltacak derecedeki bu akli arızanın etkisi altında olduğunun anlaşıldığı, bu duruma göre ...’in 07.09.2011 tarihinde sanığı bulunduğu suça karşı cezai sorumluluğu tam olmadığının..." belirtilmesi karşısında, sanığın TCK"nın 32/1, ya da 32/2. maddelerinden hangisi kapsamında olduğuna dair şüpheye yer bırakmayacak biçimde ek rapor alındıktan sonra hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz raporla hükümler kurulması, 4-Kabule göre de, a-Sanık hakkında TCK"nın 32/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümler kurulması, anılan maddede akıl hastalığı nedeniyle ceza verilmeyen kişiler hakkında güvenlik tedbirine hükmolunacağının belirtilmesi karşısında, sanık hakkında TCK"nın 57. maddesinde düzenlenen akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerine hükmolunmaması, b-Sanığın, CMK’nın 325/1. maddesi uyarınca yargılama giderlerinden sorumlu tutulması gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.