Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/2223 Esas 2022/6176 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Bitlis 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 11.07.2018 tarih ve 2017/436-2018/653 sayılı kararı
Suç : Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma,kişiyi yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle öldürmeye teşebbüs etme, tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme,
kamu malına zarar verme
Hüküm : İlk derece mahkemesinin kararının kaldırılarak;
1-) TCK’nın 302/1, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri gereğince kurulan mahkumiyet hükmü
2-) TCK’nın 174/1-2, 3713 sayılı Kanunun 5/2, TCK’nın 62/1, 52/2-4, 53, 58/9, 63. maddeleri gereğince kurulan mahkumiyet hükmü
3-) TCK’nın 152/1-a,2-a, 3713 SY’nın 5/1, TCK’nın 62/1, 53, 58/9, 63. maddeleri gereğince kurulan mahkumiyet hükmü
4-) Kasten öldürmeye teşebbüs suçundan CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince kurulan beraat hükmü sanık müdafii

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi doğrultusunda, ilk derece ve bölge adliye mahkemelerinde savunmaya yeterli süre ve kolaylık sağlanarak bu hakkın etkin şekilde kullandırılmış olması ve temyiz denetiminde de yazılı savunmanın sınırsız şekilde kullanılabilme olanağının bulunması karşısında takdiren 01.02.2018 tarihli ve 7079 sayılı Kanunun 94. maddesi ile değişik CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
1-) Kamu malına zarar verme suçuna ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın kamu malına zarar verme suçundan cezalandırılmasına ilişkin hükme yönelik sanık müdafii tarafından yapılan istinaf talebinin esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararının CMK'nın 286/2-b maddesi gereğince kesin olup, temyizi kabil kararlardan olmadığı anlaşılmakla; CMK'nın 298 maddesi uyarınca sanık müdafiinin temyiz isteminin REDDİNE,
2-) Tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme ve kişiyi yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle öldürmeye teşebbüs etme suçlarına ilişkin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme suçuna ilişkin vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı; kişiyi yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle öldürmeye teşebbüs etme suçundan kurulan beraat hükmüne ilişkin mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olduğu anlaşılmakla sanık müdafii ve bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının reddiyle mahkumiyet ve beraate dair hükümlerin ONANMASINA,
3-) Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozma suçuna ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Dairemizin ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun müstakar ve yerleşik uygulamarında TCK’nın 302. maddesindeki suçun oluşması için vahim nitelikte olan adam öldürme, öldürmeye teşebbüs, şiddet kullanarak hürriyeti tahdid gibi öncü suçların işlenmesi; yahut vahim nitelikte eylem olmasa bile kazılan hendek ve kurulan barikatlarda silahlı nöbet tutulması, insanların gelip geçecekleri yere veya menfezlere patlayıcı madde yerleştirilmesi yahut örgütsel faaliyet kapsamında ormanların kasten yakılması gibi eylemlerin gerçekleştirilmesi gerektiği, oysa somut olayda, sanığın hükümet konağı içerisinde görevli personelin bulunduğu zırhlı bekçi kulubesine 12 metreden fazla mesafede bulunan boşluk alana EYP atması sonucu orada bulunan aracın tekerleğinin zarar görmesi şeklinde gerçekleşen eyleminin vahim nitelikte eylem sayılamayacağı gibi ayrıca başlı başına da atılı suçun sübutu açısından yeterli sayılamayacağı cihetle eylemin TCK’nın 314/2. maddesinde yazılı suçu oluşturacağının kabulü ile ceza tayin edilirken de eylemin gerçekleşme şekli dikkate alınarak hükmolunacak cezanın üst hadden belirtilmesi gerektiği gözetilerek hukuki durumunun buna göre tayin ve takdiri gerekirken delillerin değerlendirilmesinde düşülen yanılgı sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine kararın bir örneğinin bilgi için Bitlis 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.