Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/12154 Esas 2020/3532 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12154
Karar No: 2020/3532
Karar Tarihi: 10.07.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/12154 Esas 2020/3532 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen bir hükümde, suçlu bulunan kişiye silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet cezası verildiği belirtilmektedir. Karar, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bozulmuş ve temyiz edilmiştir. Yeni yargı sistemi olan istinaf mahkemelerinde sebep gösterme zorunluluğu olmadığı belirtilmiştir. Ancak, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerini göstermek zorunlu tutulmuştur. Sanık müdafinin temyiz sebeplerini içermeyen dilekçe sunduğu ve gerekçeli temyiz dilekçesi sunmadığı belirtilerek temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK 62, 53, 58/9, 63, CMK madde 273/4, CMK madde 294/2, CMK madde 294/1, CMK madde 298, CMK madde 304.

16. Ceza Dairesi 2019/12154 E. , 2020/3532 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri gereğince mahkûmiyet

Bölge Adliye Mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
İstinaf Mahkemelerinin Türk yargı sistemine dâhil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sayılı CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK"tan (madde 305.) da farklı şekilde, re"sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F. Yenisey-A.Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel - Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C. Şahin - Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil etmesine (F. Yenisey-A Nuhoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No; 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkını ihlal sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö İsveç Başvuru No; 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanık müdafiinin 04.05.2018 tarihli süre tutum dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediği ve gerekçeli kararın tebliğinden itibaren süresi içerisinde gerekçeli temyiz dilekçesini de sunmadığı anlaşılmakla; temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.