Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6489 Esas 2014/26175 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6489
Karar No: 2014/26175
Karar Tarihi: 22.12.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/6489 Esas 2014/26175 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 466 sayılı kanun gereğince tazminat talebinde bulunmuştur. Ancak mahkeme, tazminat talebini 14 yıldan fazla bir süre sonra açıklandığı gerekçesiyle reddetmiştir. Davacının bu süre içinde beraat hükmünden haberdar olmadığı iddiası ise yaşamın olağan akışına uymadığı için kabul edilmemiştir. Kararda, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında verilen beraat hükmünden haberdar olma süresi için belli bir zaman dilimi belirtilmemiş, ancak Borçlar Kanunu'nun 60. maddesinde yer alan sürenin kabul edileceği belirtilmiştir. Ceza Genel Kurulu kararında ise beraat veya kovuşturmaya yer olmadığına dair kararların tebliğ tarihinden itibaren 10 yıl içinde tazminat davalarının açılması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda detaylı şekilde açıklanan kanun maddeleri Borçlar Kanunu'nun 60. maddesi ve 466 sayılı kanunun 2. maddesi olup, bu kanun maddeleri hakkında detaylı bilgi bulunmaktadır.

12. Ceza Dairesi 2014/6489 E. , 2014/26175 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın Reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
Dava 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup, Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 esas-2010/57 sayılı kararında 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat kararından davacının haberdar olmasının arandığı, adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmamakla birlikte, hiçbir hakkın sonsuza dek dava konusu yapılamayacağı, özel hukuk kapsamında değerlendirilmesi gereken bu talebin de makul bir süre içinde dava konusu edilmesi gerektiği ve dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.05.2014 tarih, 2014/141 esas, 2014/229 sayılı kararında da belirtildiği üzere beraat veya kovuşturmaya yer olmadığına dair kararların Yazı İşleri Yönetmeliğine göre süresinde tebliğ edilip kesinleşme tarihinden itibaren her halükarda 10 yıl, kesinleşmiş kararların tebliğinden itibaren ise, 3 ay içinde tazminat davalarının açılması gerektiği ve dava süresi bakımından en lehe olan Borçlar Kanununun 60. maddesindeki sürenin kabulü ile her koşulda davanın 10 yıllık süre içinde açılması gerektiği kabul edilmekle, tazminat talebinin dayanağı olan ceza dava dosyasında 05/06/1998 tarihinde verilip, 20/06/1998 tarihinde kesinleşen beraat hükmü ile tazminat davasının açılmış olduğu 13/03/2013 tarihine kadar 14 yıldan fazla süre geçtiği, davacının bu uzun süre içerisinde hakkındaki beraat hükmünden haberdar olmadığından söz etmenin yaşamın olağan akışına uymayacağının anlaşılması ve mahkeme tarafından aynı yönde yapılan değerlendirme sonucu, davanın süre yönünden reddine karar verilmiş olmasında isabetsizlik bulunmadığından, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.