Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2021/13347 Esas 2022/5210 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tespite İtiraz

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve bir kısım davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Yozgat İli Şefaatli İlçesi ... Köyünde 1992 yılından yapılan kadastro çalışmaları sırasında dava konusu 155 ada 1 ila 94 ve 105 ila 116 parsel numaraları alan 106 adet taşınmaz malik hanesi boş bırakılarak tesbiti yapılmıştır.
Davacı Hazine vekilince, 12.02.1960 tarih ve 2 numaralı tapu kaydına istinaden Hazine adına kayıtlı olduğunu ileri sürdüğü dava konusu taşınmazlar hakkında davalılara yönelik el atmanın önlenmesi talepli olarak Asliye Hukuk Mahkemesine açılan dava hakkında yapılan yargılama sırasında taşınmazlar üzerinde kadastro çalışması yapılıp haklarında tutanak tanzim edildiğinden görevsizlik kararı ile dosya Kadastro Mahkemesine gönderilmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabul kısmen reddine, bir kısım taşınmazların tesbit gibi, bir kısmının tarla/mera olarak Hazine adına, bir kısmının ise davalı gerçek kişiler adına tesciline karar verilmiştir. Hüküm, süresi içerisinde davacı Hazine vekili ve bir kısım davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusunu 106 adet taşınmaz oluşturmaktadır. Mahkemece; tarafların yüzüne karşı tefhim edilen kısa kararda sadece 63 taşınmaz hakkında karar verildiği anlaşılmakta olup, dava konusu geri kalan 43 taşınmaz hakkında kısa kararda hüküm kurulmadığı, gerekçeli kararın hüküm kısmında kısa kararda hüküm kurulmayan bu 43 taşınmaz hakkında da hüküm tesis edildiği anlaşılmaktadır. Bu haliyle, kısa kararla gerekçeli karar arasında aykırılık oluşturulmuştur. Kısa kararla gerekçeli karar arasındaki bu uyumsuzluk mahkemelere olan güveni sarsmaktadır. Gerekçeli karar tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz (HMK. md. 298/2). Kısa kararla gerekçeli kararın aykırı olması bozma nedenidir. Bozmadan sonra önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi kaldırmak kaydıyla hakim vicdani kanaatine göre karar verebilir (10.04.1992 tarihli ve 1991/7 Esas, 1992/4 sayılı İçtihadi Birleştirme Kararı). Bu itibarla, tarafların hak ve yükümlülüklerini tam olarak belirten ve infazda tereddüt oluşturmayacak şekilde 6100 sayılı HMK'nin 297. maddeye uygun olarak bir karar vermek gerekirken, yazılı olduğu şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
Diğer taraftan 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 1. maddesi uyarınca Kadastro Hakimi, doğru, infazı kabil, infaz sırasında tereddüt oluşturmayacak şekilde sicil oluşturmaya elverişli bir karar vermekle yükümlüdür. Somut olayda dava konusu 106 adet taşınmazın kadastro çalışmalarında eldeki dava nedeniyle malik sütunu boş bırakılarak tesbitleri yapılmıştır. Buna rağmen Mahkemece, bir kısım taşınmazlar hakkında yazılı şekilde "tesbit gibi tescile" karar verilmeside usul ve yasaya aykırıdır.
Açıklanan nedenlerle başkaca hususlar incelenmeksizin hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK'nin Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, taraflarca HUMK'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın temyiz eden davalılara ayrı ayrı iadesine 01.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.