Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7345 Esas 2014/26143 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7345
Karar No: 2014/26143
Karar Tarihi: 22.12.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7345 Esas 2014/26143 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin 2014/7345 E., 2014/26143 K. numaralı kararında, bir sürücünün alkollü olarak araç kullanmasının trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu kapsamında değerlendirilebileceği belirtilmiştir. Ancak, alkollü sürücünün güvenli sürüş yeteneğinin belirlenmesinin bireysel farklılıklar gösterdiği ve detaylı dahili muayene sonucu belirlenebileceği ifade edilmiştir. İncelemeye konu olan dosyada sürücü, ihbar üzerine yakalandığında 2,14 promil alkollü olarak araç kullanırken tespit edilmiştir. Ancak, mahkeme tarafından sürücünün güvenli sürüş yeteneğinin kaybettiği ve atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği konusunda yeterli değerlendirme yapılmadan beraat kararı verilmiştir. Bu nedenle, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları doğru bulunarak kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Kararda, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu için TCK'nın 179/3. maddesi referans alınmıştır. Ayrıca, alkollü sürücüler için Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Kurulu raporlarının değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, yasal hükümlere uygun olarak mahkumiyete hükmedilmesi gerektiği vurgulanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2014/7345 E. , 2014/26143 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/337841
Mahkemesi : Kadirli(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 26/03/2013
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 179/3. maddesinde düzenlenen; alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle veya başka bir nedenle “emniyetli bir şekilde” araç kullanamayacak kişinin, bu halde araç kullanması suçu kasıtla işlenebilecek bir suçtur. Alkol ve uyuşturucu maddenin sırf kullanılmış olması bu suçun oluşması için yeterli olmamakla birlikte Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Kurulu raporlarında istikrarlı bir şekilde vurgulandığı üzere; alkollü bir şekilde trafikte seyreden bir sürücünün alkol konsantrasyonu hangi seviyede olursa olsun bireysel farklılıklar göstermekle birlikte trafik güvenliği açısından değişen derecelerde risk oluşturabileceği, ancak bu durumun tehlike arz edecek düzeyde olup olmadığı, dolayısıyla sürücünün tesiri altında bulunduğu alkol seviyesinde araç kullanması halinde, güvenli sürüş yeteneğini kaybedip etmediği, bireyin o andaki sürüş ehliyetini belirleyebilecek dikkat, algı, denge, refleks, psikomotor ve nöromotor koordinasyon gibi nörolojik, nistagmus, akomadasyon, görme gibi oftalmolojik ve genel durumunun tespitine yönelik detaylı dahili muayenesine yönelik tıbbi verilerin değerlendirilmesi ile mümkün olabileceği, ancak böyle bir tespit yapılmamış olsa bile bireysel farlılıkları da elimine edebilecek şekilde 100 promilden yüksek olarak saptanan alkol düzeyinin, güvenli sürüş yeteneğini kaybettireceğinin, bilimsel olarak kabulü gerektiği anlaşılmakla;
İncelenen dosyada; ihbar üzerine yakalanan ve 2,14 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanığın, güvenli sürüş yeteneğini kaybettiği ve dolayısıyla atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yasal olmayan gerekçelerle yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.