Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/341 Esas 2020/1641 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/341
Karar No: 2020/1641
Karar Tarihi: 23.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/341 Esas 2020/1641 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama davasında sanık hakkında CMK'nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, ancak denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yeniden hüküm kurulmuştur. Ancak bu kararda, kanıtların ve delillerin açık olarak gerekçeye yansıtılmadığı ve cezanın şahsileştirilmediği gerekçesiyle Anayasa'nın 141/3 ve 5271 Sayılı CMK'nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılmıştır. Ayrıca, katılanın yaralanmasına yönelik eksik inceleme yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulmuştur. Son olarak, Anayasa Mahkemesi kararı uyarınca sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- Anayasa'nın 141/3 maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nın 34, 223 ve 230. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 86. ve 87. maddeleri
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- CMUK'nun 326/son maddesi

3. Ceza Dairesi 2020/341 E. , 2020/1641 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında dava konusu suç ile ilgili olarak daha önce CMK"nin 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle duruşma açılıp hükmün açıklanmasına karar verilerek yeniden hüküm kurulmuş ise de; temyize konu olan ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, Anayasa"nın 141/3 ve 5271 Sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Katılan hakkında düzenlenen adli raporlarda, burun üzerinde 2 cm cilt altı kesi ve burunda sağa deviasyon olduğunun bildirilmesi karşısında, raporları ve yaralanmasına ilişkin tüm tıbbi evrakları ile birlikte katılanın en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğüne sevki sağlanarak, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre yaralanmanın sabit iz niteliğinde olup olmadığı hususunda rapor aldırılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 23.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.