Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/491 Esas 2014/26135 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/491
Karar No: 2014/26135
Karar Tarihi: 22.12.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/491 Esas 2014/26135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edildi. Sanığın kusursuz olduğuna dair yapılan itirazlar reddedildi. Ancak, sanık hakkında verilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceği bildirilmesi gerektiği belirtildi. Adli para cezasının ödenmemesi halinde ise, hapse çevrilmesine karar verildi. Karar, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca alındı. Hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince isteme aykırı olarak bozulduğu ancak yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtildi. Kanun maddeleri: TCK\"nın 89/1, 2-a-b-d, 62, 52/2-4, 5275 sayılı Kanunun 106/3. ve 5320 sayılı Kanunun 8. maddeleri, 1412 sayılı CMUK\"un 321. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2014/491 E. , 2014/26135 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-a-b-d, 62, 52/2-4, 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna ilişkin itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde TCK"nn 52/4 maddesi gereğince hapse çevrileceğinin bildirilmesinden sonra, infaz aşamasında dikkate alınması gereken 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 7. paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.