Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/30249 Esas 2014/26118 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2013/47827
Mahkemesi : Tekirdağ 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 14/12/2012
Numarası : 2009/332 - 2012/388
Suç : Taksirle yaralama


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki araçla, gece vakti, asfalt yolda seyrederken, yol yapım çalışması nedeniyle trafiğe kapalı alana girerek kum yığınına çarpması sonucu sanığın aracında bulunan bir kişinin vücudunda kırık oluşacak şekilde, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralandıkları olayda, sanığın belirlenen eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 22/3 ve 89/4, maddelerinde öngörülen bilinçli taksirle yaralama suçunu oluşturduğu ve TCK"nın 89/5. maddesine göre, bilinçli taksirle yaralama suçunun soruşturulmasının ve kovuşturulmasının aynı Kanun"un 89/1. maddesindeki yaralanma hali hariç olmak üzere, şikayete tabi olmadığı; ancak bu suçun şikayete tabi olsun veya olmasın bütün hallerinin CMK"nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, buna karşın uzlaşma kapsamında kalan suçla ilgili olarak soruşturma aşamasında CMK’nın 253. maddesi gereğince sanıkla mağdurlar arasında uzlaştırma işlemleri gerçekleştirilmeden dava açıldığı, kovuşturma aşamasında da aynı Kanun"un 254. maddesi uyarınca uzlaştırma işleminin yapılmadığı anlaşılmakla; uzlaştırma işleminin yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Mağdur S.. P.. hakkında düzenlenen adli raporda, adı geçen mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığının belirtildiği dikkate alındığında; söz konusu yaralanmanın TCK"nın 89/2-3 maddesi kapsamında sayılan nitelikli hallerden sayılmaması nedeniyle, yaralanmanın TCK"nın 89/1 maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, TCK"nın 89/5 maddesi gereğince, bilinçli taksir halinde TCK"nın 89/1 maddesi kapsamına giren yaralanmaların şikayete bağlı olduğu göz önünde bulundurularak, sanığın yalnız M.. B.."nin yaralanmasından dolayı TCK"nın 89/1, 22/3, 89/2-b maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.