MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, davalıların mülga 2510 sayılı Kanun uyarınca Mahalli İskan Komisyonunun 30.05.1995 tarihli kararı ile hak sahibi yapıldığını, ... parsel sayılı taşınmazın tahsisen 05.08.2005 tarihinde davalılar adına tescil edildiğini, Mahalli İskan Komisyonunun 31.01.2012 tarih 2012/24 sayılı kararı ile aile temsilcisinin hak sahipliği kararından önce Bağ-Kur kaydının olması nedeniyle hak sahipliklerinin iptaline karar verildiğini, bu karara karşı davalıların idare mahkemesinde açtıkları davanın retle sonuçlandığını ileri sürerek dava konusu ... parsel sayılı taşınmazın Hazine adına tescilini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, 6495 Sayılı Kanun ile 5543 sayılı İskan Kanununa eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası gereğince 2510 Sayılı Yasa döneminde hak sahibi olanların herhangi bir koşul aranmadan hak sahipliklerinin devam edeceği, hak sahipliğinin iptaline ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yazılı olduğu üzere davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davacı vekilinin işin esasına yönelik yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddine.
Davacı vekilinin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Bilindiği üzere; 4667 sayılı Kanunun 81. maddesiyle değiştirilen Avukatlık Kanununun 168/son maddesi ve Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 21. maddesinde avukatlık ücretinin takdirinde hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınacağı düzenlenmektedir.
Somut olaya gelince, davalıların yargılama boyunca kendilerini vekille temsil ettirmedikleri ve mahkemece davanın reddine 25.11.2015 tarihinde karar verildiği halde, aradan uzun bir zaman geçtikten sonra 22.08.2016 tarihinde davalıların ilk kez kendilerini vekille temsil ettirdikleri gözetilmeksizin mahkemece, dava sonunda hüküm verildiği tarihte kendisini vekille temsil ettirmeyen davalılar lehine 3.743,71-TL vekalet ücretine karar verilmiş olması doğru değildir.
Ne varki, anılan husus yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından; hükmün 5. fıkrasının, yani "Davalılar kendisini vekil ile temsil ettirmiş olduğundan karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre takdir edilen 3.743,71 TL. vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine," ibaresinin hüküm yerinden çıkarılmasına, davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.