Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/7046 Esas 2020/4470 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7046
Karar No: 2020/4470
Karar Tarihi: 27.10.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/7046 Esas 2020/4470 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesi'nde yargılandı ve mahkum edildi. Ancak, Bölge Adliye Mahkemesi, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gerekçesiyle temel cezanın artırılması karşısında, istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak, katılanların vekili ve Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın vekili hükmü temyiz ederek katılmak istediğini belirtti. Bu sebeple, Bakanlık vekilinin ve katılan avukatın davaya katılması kararlaştırıldı. Sonuç olarak, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesi, temyiz başvurusunun esastan reddine yönelik ilk kararın bozulmasına ve dosyanın ilk derece mahkemesine geri gönderilmesine karar verdi.
Kanun Maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu (CMK) 299/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK 237/2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/4. maddesi

14. Ceza Dairesi 2020/7046 E. , 2020/4470 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemisinden verilen 13.12.2018 gün ve 2018/330 Esas, 2018/436 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi.
Müşteki Bakanlık vekilinin, ilk derece mahkemesi tarafından yapılan yargılama sırasında 06.08.2018 tarihinde Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden gönderdiği dilekçe ile katılma talebinde bulunmasına rağmen bu hususta bir karar verilmemiş ise de, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkının bulunduğu ve Bakanlık vekilinin de hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşılmakla, söz konusu madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının katılan ve Avukat ... ..."nun ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Olayın intikal şekli, mağdure, müşteki ve tanık anlatımları, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında ilk derece mahkemesince tehdit kabul edilen sözlerin sanık tarafından istismar eyleminin gerçekleşmesine yönelik olarak sarf edildiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan belirlenen temel cezanın 5237 sayılı TCK"nın 103/4. maddesi ile artırılması karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü gerekirken esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılanlar vekili ile katılan Bakanlık vekilin anılan hükme yönelik temyiz itirazlarının reddiyle sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 15.05.2019 gün ve 2019/1371 Esas, 2019/1306 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.