MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı, dava dışı ...’ın davalı bankadan aldığı kredi kartı nedeniyle imzalanan sözleşmeyi kendisinin kefil olarak imzaladığını, sözleşmede kefalet limitinin belli olmaması nedeniyle kefaletin geçersiz olduğunu, davalının borç ödemeyince icra takibi yaptığını ileri sürerek kredi kartı sözleşmesinden dolayı borçlu olmadığının tesbitini istemiş, 26.4.2010 tarihli dilekçe ile de icra takibi sonucu ödeme yaptığını belirterek davasını istirdat davasına dönüştürmüştür.
Davalı, sözleşmede sadece kefalet limitinin olmamasının sözleşmeyi geçersiz kılmayacağını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu benimsenerek ve davacının kabul ettiği 500 TL limit miktarı nedeniyle 500 TL ve ferilerinden sorumlu olduğu kabul edilerek bunların mahsubu sonucu kalan 3.307,63 TL’nın davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacının, dava dışı şahsın davalı bankadan aldığı kredi kartına ilişkin sözleşmeyi kefil olarak imzaladığı ve sözleşmede kefalet miktarının gösterilmediği hususunda taraflar arasında ihtilaf bulunmamaktadır. Kefalet limitinin belli olmaması nedeniyle kefalet sözleşmesinin geçersiz 2011/20980-4662
olduğu da mahkemece kabul edilmiş ve ancak davacının 26.4.2010 tarihli dilekçesi ile kefalet miktarını 500 TL olarak kabul ettiğine dair bilirkişi raporu kabul edilerek davacının 500 TL ve ferilerinden sorumluluğuna karar verilmiştir. Oysaki gerek 26.4.2010 tarihli dilekçe ve gerekse davacının dosyaya yansıyan diğer beyanlarında kefalet limitini 500 TL olarak kabul ettiğine dair bir kabul beyanına rastlanmamıştır. Hal böyle olunca davacının 500 TL kefalet limitini kabul ettiğine dair gerekçede bir isabet bulunmadığından, davacının davalı bankaya ödemek zorunda kaldığı tüm miktarın tahsiline karar verilmesi gerekir. Mahkemenin değinilen bu yönü gözardı ederek yazıl şekilde karar vermiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
3-Bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle; davalının temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca temyiz olunan kararın davacı yararına BOZULMASINA, (3) numaralı bent gereğince de davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan 17,15 TL. temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 178,00 TL kalan harcın davalıdan alınmasına, 28.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.