Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/1, ve 53/6. maddeleri gereğince
mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdur ...’ün ve müşteki ...’in davaya katılmasında haklarında usulüne uygun şekilde bir karar verilmemiş ise de, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan, vekili marifetiyle duruşmalara katılarak beyanda bulunarak katılma iradesini ortaya koyan mağdurun ve vekili Avukat ...’ın ve katılma talebinin bulunduğunu belirten müşteki ...’in CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek; ayrıca
UYAP üzerinden yapılan incelemede yaşı küçük katılan ...’ün velayetinin anne ve babasının boşanmasının ardından Fethiye 3. Asliye Hukuk Mahkmesince 07/01/2013 kesinleşme tarihli kararı ile anne ...’e verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Olay günü saat 19:00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobili ile Korkuteli istikametinden Fethiye istikametine seyir halideyken, kendisinin de ifadesinde belirttiği üzere aşırı yorgunluk ve uykusuzluk neticesinde direksiyon başında uyumasıyla, aracının direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun sağında bulunan oto korkuluğuna çarpmasıyla, katılan ...’in basit tıbbi müdahale ile giderilebilir; sanığın kızı olan katılan ...’ün ise hayati fonksiyonlarına etkisi 4. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; sanığın trafik düzeni ve güvenliği ile ilgili olan diğer kural, yasak ve zorunluluklara uymamak ‘’ dikkatsiz ve dalgın araç kullanmak’’ tan ötürü tamamen kusurlu olduğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde tanımlı hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 1. bendinde yer alan ’’failin güttüğü amaç ve saik,’’ ibaresinin ve 4. bendinin hükümden çıkartılması, suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.