Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/16377 Esas 2020/5135 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02.02.2015 gününde verilen dilekçe ile aile konutunun sağ kalan eşe özgülenmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 23.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, muris ..."ın 11.02.2014 tarihinde vefat ettiğini, dava konusu İ...Mahallesi, 25269 ada 1 parseldeki taşınmazın davacının sağlığında eşi ile birlikte müştereken yaşadıkları aile konutunun ve evdeki eşyaların Türk Medeni Kanununun 652. maddesi hükmü gereğince davacı eşe özgülenmesi ve miras payına mahsuben mülkiyet hakkı tanınmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalılar ... ve ... vekili; murisin terekesinde biri ...de taşınmaz ile bir otomobil bulunduğunu, murisin sağlığında her iki evi de davacı ve bekar kızları ... ile birlikte kullandığını, dava konusu taşınmaz ile aynı yerde aynı blokta muris tarafından satın alınmış ve davacı eş adına tescil edilmiş başka bir bağımsız bölüm daha olup, kirada bulunduğunu, dolayısı ile Türk Medeni Kanununun 652. maddesindeki şartların davacı yararına gerçekleşmediğini belirterek davanın reddini savunmuş, aksi halde müvekkillerinin miras payına isabet eden tutarın depo edilmesini istemiş, davalılar ... ve ... davaya bir diyecekleri olmadığını beyan etmişler, diğer davalı ... ise davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne, dava konusu taşınmazın sağ kalan eşe miras hakkına mahsuben Türk Medeni Kanununun 652/1. maddesi gereğince mülkiyet hakkı tanınmasına, davalıların hisselerine düşen 97.500,00"er TL bedelin davacı tarafından davalılara ödenmesine, ödendiğinde taşınmaz mülkiyetinin davacı eş adına tapuya tesciline karar verilmiştir.
Hükmü bir kısım davalılar vekili temyiz etmiştir.
Dava, taşınmazın miras payına karşılık özgülenmesi istemine ilişkindir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 652. maddesi; "eşlerden birinin ölümü halinde tereke malları arasında ev eşyası veya eşlerin birlikte yaşadıkları konut varsa; sağ kalan eş, bunlar üzerinde kendisine miras hakkına mahsuben mülkiyet hakkı tanınmasını isteyebilir.
Haklı sebeplerin varlığı halinde, sağ kalan eşin veya mirasbırakanın diğer yasal mirasçılarından birinin istemi üzerine mülkiyet yerine intifa veya oturma hakkı tanınmasına karar verilir hükmünü içermektedir.
Sağ kalan eş mirasçı ise; miras paylaşımında, mal rejimindeki hakları dışında, aile konutu ve ev eşyalarının kendisine özgülenmesini isteyebilecektir. Ancak bu özgüleme ve alım hakkı bedelsiz değildir.
Türk Medeni Kanununun 652. maddesinde yer alan tereke mallarından birinin mirasçılardan birine miras hakkına mahsuben özgülenmesi, paylaştırma niteliğinde olup, özgüleme kararı, o mal üzerindeki mirasçıların "elbirliği" şeklindeki ortaklığının izalesi sonucunu hasıl eder.
Somut olayda; ... 4. Aile Mahkemesinin 2015/24 Esas, 2015/668 Karar sayılı ve 19.02.2016 tarihinde kesinleşen kararı ile dava konusu taşınmazın aile konutu olduğunun tespitine karar verilmiştir. Aile konutu olarak kullanılan yerin miras payına mahsuben sağ kalan eşe özgülenmesi talebinde mahkemece yapılacak iş murise ait terekenin tamamının parasal karşılığının tespiti ile özgülenecek konutun davacının miras payının kapsamı içinde kalması halinde özgülenmesine, konutun değerinin davacının miras payını aşması halinde ise diğer mirasçılara yapılacak ödemenin belirlenerek depo edilmesinden sonra özgülenmesine karar verilmelidir. Belirtilen usulde inceleme yapılmadan salt aile konutunun parasal değeri esas alınmak suretiyle hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 17.09.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.