MAHKEMESİ : GAZİANTEP 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasında verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, davalı tarafından yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; ... İli, ... İlçesi, ... Mahallesi, 106 parselde kayıtlı taşınmazın 1/2"sinin kendisi, diğer 1/2"sinin ise davalı adına kayıtlı olduğunu, davalı ile rızaen ve haricen anlaşarak fiili taksim yaptıklarını ve taşınmazın 25.000 m2"lik kısmına fıstık ektiğini, ... Barajı Projesi kapsamında taşınmazın tamamının kamulaştırıldığını ve 1.472.500 TL kamulaştırma bedelinin hisse payları oranında ödendiğini, kendisinin kullanımında olan taşınmaz kısmı üzerinde bulunan fıstık ağaçlarının taşınmaza artı değer katmakta olup kamulaştırma bedelinin de bu artı değer üzerinden belirlendiğini ancak davalının bu artı değer üzerinde hiçbir hakkı olmadığı halde, takdir edilen kamulaştırma bedelinin eşit ödenmesi nedeniyle davalının haksız kazanç elde ettiğini ileri sürerek, fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere 120.650,00 TL"nin, davalının kamulaştırma bedelini bankadan çektiği tarihten itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı; dava konusu taşınmazda davacı ile 1/2"şer hisseye sahip olduklarını, aralarındaki harici ve fiili taksim sonucu taşınmazın kendisine düşen kısmı üzerinde sulu tarım yaptığını ve taşınmazın kamulaştırma bedelinin buna göre belirlendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabul kısmen reddi ile, 71.041,66 TL"nin dava tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin söz konusu kararına karşı, taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK 353/1-b/2 maddesi gereğince kabulüne ve İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilmiş, yeniden kurulan hüküm ile davanın kısmen kabulüne, 75.894,25 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, taraflar lehine kabul ve reddedilen kısımlar üzerinden hesaplanan nisbi vekalet ücretine hükmedilmiş, hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının tüm, davacının sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davacının vekalet ücreti yönünden temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
HMK’nin 332/1 ve 2. maddesi gereği yargılama giderlerine mahkemece re’sen hükmedilir. Yargılama gideri tutarı, hangi tarafa ve hangi oranda yükletildiği ve dökümü hüküm altında gösterilir. Bu yargılama giderleri, hem davayı kazanan tarafça daha önce peşin olarak ödenen hem de dava sonunda ödenmesi gereken harç ve masraflar ile yargılama gideri olan ve kendisini vekille temsil ettirmiş taraf yararına hükmedilen vekalet ücretidir.
Eldeki davada, Mahkemece, kendisini vekil ile temsil ettirmeyen davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK"nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 7 nolu bendinde yer alan "Reddedilen kısım üzerinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesaplanan 5.272,50 TL nisbi vekalet ücretinin davcıdan alınarak davalıya verilmesine" ifadesinin çıkarılarak yerine;
"7- Kendisini vekil ile temsil ettirmeyen davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına" ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nun 370/2. maddesi uyarınca, davacı yararına düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 20/01/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.