5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19284 Esas 2021/20490 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/19284
Karar No: 2021/20490
Karar Tarihi: 30.06.2021

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/19284 Esas 2021/20490 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığı kaydedilmiştir ve mahkeme, sanıklarla ilgili hükümleri değerlendirerek kararını vermiştir. Ancak sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde, katılan vekilinin nedenlerinin yerinde olmadığı için temyiz davası reddedilmiştir. Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde ise 7242 sayılı Kanun ve 5237 sayılı TCK hükümleri dikkate alındığında yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükmün bozulmasına ve dosyanın yeniden değerlendirilmek üzere mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şunlardır: 5607 Sayılı Kanunun 3/22. Maddesi, 5/2. Maddesine eklenen fıkra ve 7242 sayılı Kanunun 61. Maddesi, 62. Maddesi, 63. Maddesi, 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. Maddenin 2. Fıkrası.

(Kapatılan)19. Ceza Dairesi 2019/19284 E. , 2021/20490 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
I- Sanık ... hakkında kurulan beraat hükümüne yönelik temyiz incelemesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. Maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. Maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. Maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. Maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nin 7. Maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. Maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. Maddenin 2. Fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. Maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. Maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürüdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesi, 30/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.