Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/419 Esas 2019/2197 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/419
Karar No: 2019/2197
Karar Tarihi: 25.02.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/419 Esas 2019/2197 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş. Bölge Adliye Mahkemesi, dosya içeriğine göre etkin pişmanlık ve lehe hükümlerinin uygulanması gerektiği iddiasını reddederek, sanığın katılanın zararını gidermediği ve katılanın kısmi iadeye dahi rıza göstermediğini belirtmiştir. Ayrıca verilen ceza miktarına göre, uygulama koşullarının oluşmadığı, hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizliğin bulunmadığı ve istinaf isteminin düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nun 288. maddesi: Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.
- 5271 sayılı CMK’nun 294. maddesi: Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.
- 5271 sayılı CMK’nun 301. maddesi: Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.
- 5237 sayılı TCK’nun 50. ve 51. maddeleri: İsviçre bankalarında para toplama ve gönderme faaliyetleri ile yasadışı örgütlere finansman sağlama suçlarını düzenler.
- 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesi: Temyiz istemi, kararın kesinleşmesinden itibaren 10 gün içerisinde yapılmalıdır.
- TCK’nun 62. maddesi: Pişmanlık hükümleri uygulandığında,

17. Ceza Dairesi 2019/419 E. , 2019/2197 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince; sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
5271 sayılı CMK"nun 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun 294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin orantısız şekilde alt sınırdan uzaklaşıldığına, etkin pişmanlık ve lehe hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelik olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, sanığın katılanın zararını gidermediği, katılanın kısmı iadeye de rıza göstermediği, bu nedenle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasının yerinde olduğu, verilen ceza miktarına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nun 231. maddelerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, TCK’nun 62. maddesinin uygulanmama gerekçesinin yasal ve yeterli olduğu, sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin düzeltilerek esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nun 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, 25.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.