Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/65 Esas 2014/26040 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/65
Karar No: 2014/26040
Karar Tarihi: 18.12.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/65 Esas 2014/26040 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle bir kişinin ölümüne sebep olmak suçundan önceki davada mahkûm edilse de hükmün açıklanması geri bırakılmıştır. Ancak sanık, denetim süresi içerisinde yeni bir suç işlediği için önceki hüküm açıklanmıştır. Sanığın cezası alt sınırdan belirlenmiş ancak bu cezanın paraya çevrilmesi hatalı bulunmuştur. Ölenin kusurlu olduğuna ilişkin savunma reddedilerek sanığın mahkûmiyeti onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 ve 5271 sayılı Kanunun 231. maddesinin 11. fıkrasıdır.

12. Ceza Dairesi 2014/65 E. , 2014/26040 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında 10.01.2007 tarihinde işlediği suçtan ötürü Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2007/494 E. 2010/197 K. Sayılı 04.05.2010 tarihli kararı ile taksirle öldürme suçundan TCK"nın 85/1, 62/1 maddelerince kurulan mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve 5 yıllık denetim süresi öngörüldüğü, bu kararın 12.05.2010 tarihinde kesinleştiği, bu karardan sonra sanık hakkında 19.12.2011 tarihinde işlediği 6831 sayılı Kanuna muhalefet suçundan Zonguldak 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2012/109 E 2012/623 K. Sayılı 21.06.2012 tarihli kararı ile mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın 06.09.2013 tarihinde kesinleşmesiyle, 5 yıllık denetim süresi içerisinde suç işlediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen dosyaya ihbarda bulunulduğu, bunun üzerine Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasına karar verilmiş olup;
5271 sayılı Kanununun 231. maddesinin 11. fıkrasında, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suçun işlenmesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde mahkemece hükmün açıklanacağı belirtilmiş olup, bu iki halin gerçekleştiğinin saptanması durumunda, mahkemece yapılacak işlem, önceden verilen ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu olması nedeniyle hukuki varlık kazanmayan hükmün açıklanmasından ibarettir. Bu iki şarttan birine aykırılık nedeniyle hükmün açıklanması halinde mahkemece, uygulanmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle uygulanamayan yasal hükümler hariç olmak üzere önceki hükümde bir değişiklik yapılmayacağından, yeniden kurulan hüküm de önceden verilen hükmün infazını sağlamaya yöneliktir. Buna karşın sanık hakkında açıklanan hükümde hapis cezasının paraya çevrilmesi, tam kusurlu sanık hakkında kusurunun yoğunluğu nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini gerektiği gözetilmeden, alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, ölenin kusurlu olduğuna, raporlar arasındaki çelişkinin giderilmediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 18/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.