Görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/13703 Esas 2015/945 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13703
Karar No: 2015/945
Karar Tarihi: 14.01.2015

Görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/13703 Esas 2015/945 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı Tunceli Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davayı içermektedir. Sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve kasten yaralama suçundan yargılanmıştır. İlk derece mahkemesi sanığı kasten yaralama suçundan adli para cezasına çarptırmıştır ancak bu ceza kesinleştiği için temyiz edilemez. Mahkeme, görevi yaptırmamak için direnme suçu için yapılan temyiz itirazlarını incelemiş, sair temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, yapılan hesap hatası nedeniyle sanığa aşırı ceza ile hükmedildiği ortaya çıkmıştır. Mahkeme ayrıca, sanığın kişilik özellikleri, sabıka kaydı ve tutum ve davranışları dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar veremediği gibi, CMK'nın 231/5. maddesi uyarınca da hükmedilemeyeceği gerekçesiyle hatalı bir karar vermiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Mahkeme kararında bahsedilen kanun maddeleri TCK'nın 265/1, 43, 62 ve 50. maddeleri ile CMK'nın 231/5 ve 6. maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2013/13703 E. , 2015/945 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/398569
MAHKEMESİ : Tunceli Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/07/2011
NUMARASI : 2011/96 Esas, 2011/227 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi gereğince sanığa kasten yaralama suçundan verilen adli para cezasının miktarına göre kesin nitelikte olması nedeniyle temyizi kabil olmadığından bu suça ilişkin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin görevi yaptırmamak için direnme suçuna yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK"nın 265/1. maddesi ile verilen temel cezanın aynı Yasanın 43. maddesi ile 1/4 oranında artırılması sırasında hesap hatası yapılarak fazla ceza tayini,
Sanığın engel adli sicil kaydının bulunmadığı nazara alınarak, kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar irdelenmeksizin, dosyaya yansıyan kişiliği ve sabıkasız oluşu lehine değerlendirilerek hakkında TCK"nın 62 ve 50. maddelerinin uygulanmasına karar verildiği halde, bu kez henüz kesinleşmemiş başka dosyalarının bulunması gerekçe gösterilerek yasal ve yeterli olmayan, diğer uygulamalarla çelişen gerekçelerle CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/01/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.