Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/4113 Esas 2014/26030 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4113
Karar No: 2014/26030
Karar Tarihi: 18.12.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/4113 Esas 2014/26030 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir kamyonet ile geri manevra yaparken motosiklet sürücüsüne çarparak ölümüne neden oldu. Sanık hakkında taksirle öldürme suçundan mahkumiyet kararı verildi ancak hapis cezası adli para cezasına çevrildi. Bunun sebebi tam kusurlu olarak değerlendirilen sanığın durumunun göz önünde bulundurulmasıydı. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun taksirli suçlarda temel cezanın belirlenmesinde \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılamayacağına dair kararı ihlal edilmişti. Bu nedenle hüküm kanuna aykırı bulundu ve bozuldu. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu durumda, sanığın güdüleri ile ilgili ibare çıkarılarak hüküm düzeltildi ve onandı. Kanun maddeleri ise TCK 85/1, 53/6, 61/1 (g), 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2014/4113 E. , 2014/26030 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nın idaresindeki kamyonet ile bulvar üzerinde bulunan işyerinin önünden gidiş istikametine göre geri manevra yaparak yola çıktığı sırada aynı bulvar üzerinde motosikleti ile seyreden ..."a aracının arkası ile çarparak ölümüne neden olduğu olayda; oluşa ve mahkemenin kabulüne göre tam kusurlu olan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına karar verilirken, gösterilen gerekçe dosya kapsamına uygun ve yeterli görüldüğünden; tebliğnamedeki bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiş, gerekçeli karar başlığında ölenin katılan olarak gösterilmesi ve suç tarihinin yanlış yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin eksik incelemeye sanığın lehe hüküm uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. bendindeki “sanığın güttüğü amaç ve saik” ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.