Trafik güvenliğini tehliye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/12331 Esas 2014/26024 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12331
Karar No: 2014/26024
Karar Tarihi: 18.12.2014

Trafik güvenliğini tehliye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/12331 Esas 2014/26024 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, alkollü şekilde araç kullanan bir sürücünün trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu işlediği kararına varmıştır. Sanığın beraat ettiği hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmiştir. 5237 sayılı TCK’nın 179/3. maddesi \"emniyetli bir şekilde\" araç kullanamayacak kişinin bu halde araç kullanması suçu kasıtla işlenebilecek bir suç olarak kabul edilmiştir. Mahkeme, sanığın 1,19 promil alkollü olarak araç kullandığına karar vererek güvenli sürüş yeteneğini kaybettiği ve bu sebeple de trafik güvenliğini tehlikeye soktuğuna hükmetmiştir. Alkol ve uyuşturucu maddenin sırf kullanılmış olması bu suçun oluşması için yeterli olmamaktadır. Mahkeme kararında belirtilen kanun maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 179/3. maddesidir.

12. Ceza Dairesi 2014/12331 E. , 2014/26024 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2014/34130
Mahkemesi : Balıkesir 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19.12.2013
Numarası : 2013/872- 2013/1232
Suç : Trafik güvenliğini tehliye sokma

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 179/3. maddesinde düzenlenen; alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle veya başka bir nedenle “emniyetli bir şekilde” araç kullanamayacak kişinin, bu halde araç kullanması suçu kasıtla işlenebilecek bir suçtur. Alkol ve uyuşturucu maddenin sırf kullanılmış olması bu suçun oluşması için yeterli olmamakla birlikte Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas Kurulu raporlarında istikrarlı bir şekilde vurgulandığı üzere; alkollü bir şekilde trafikte seyreden bir sürücünün alkol konsantrasyonu hangi seviyede olursa olsun bireysel farklılıklar göstermekle birlikte trafik güvenliği açısından değişen derecelerde risk oluşturabileceği, ancak bu durumun tehlike arz edecek düzeyde olup olmadığı, dolayısıyla sürücünün tesiri altında bulunduğu alkol seviyesinde araç kullanması halinde, güvenli sürüş yeteneğini kaybedip etmediği, bireyin o andaki sürüş ehliyetini belirleyebilecek dikkat, algı, denge, refleks, psikomotor ve nöromotor koordinasyon gibi nörolojik, nistagmus, akomadasyon, görme gibi oftalmolojik ve genel durumunun tespitine yönelik detaylı dahili muayenesine yönelik tıbbi verilerin değerlendirilmesi ile mümkün olabileceği, ancak böyle bir tespit yapılmamış olsa bile bireysel farklılıkları da elimine edebilecek şekilde 100 promilden yüksek olarak saptanan alkol düzeyinin, güvenli sürüş yeteneğini kaybettireceğinin, bilimsel olarak kabulü gerektiği anlaşılmakla;
İncelenen dosyada; 1,19 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanığın, güvenli sürüş yeteneğini kaybettiği ve dolayısıyla atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği halde, beraatine karar verilmesi isabetsiz olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.