Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11915 Esas 2014/25996 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11915
Karar No: 2014/25996
Karar Tarihi: 18.12.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11915 Esas 2014/25996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum olan sanığın temyiz talebi sonucunda, dosyanın incelenerek hüküm uyarınca sanığın suçunun sabit olduğuna karar verilmiştir. Ancak, alkol ve uyuşturucu maddelerle araç kullanmanın TCK’nın 179/3 maddesinde suç olarak düzenlendiği ve sanığın 166 promil alkollü olması nedeniyle TCK'nın 179/2 maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiği gözetilmemiştir. Ayrıca, adli para cezasının belirlenmesinde isabetsizlik yapılmış ve ceza hapis cezasına çevrilmiştir. Bu nedenlerle hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince bozulmuştur. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu durumda, hüküm fıkrasında düzeltmeler yapılarak onanmıştır.
Kanun maddeleri:
-TCK’nın 179/3, 50/1-a, 52/4. maddeleri
- TCK'nın 179/2 maddeleri
- TCK'nın 52/2 maddesi
- CMK'nın 232/6. maddesi

12. Ceza Dairesi 2014/11915 E. , 2014/25996 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3, 50/1-a, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 179/3. maddesinde alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle araç kullanmanın suç olarak düzenlenip, aynı maddenin 2. fıkrasında ise yaptırımının belirlendiği, 166 promil alkollü olarak araç kullanan sanık hakkında TCK"nın 179/3.maddesi delaleti ile aynı Kanun’un 179/2.maddeleri gereğince uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi ve sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceğinin ihtarı yerine infazı kısıtlar biçimde “ hapse çevrilmesine” karar verilmesi, hükmedilen 2 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi ve TCK"nın 50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi yerine, 50/1-a maddesine göre çevrilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 3.bendinde "gereği" ibaresinden önce gelmek üzere "delaletiyle TCK"nın 179/2", 4. paragrafındaki "TCK."nın 50/1-a" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 60 gün adli para cezasına çevrilmesine” ibarelerinin, ""gereği"" ibaresinden önce gelmek üzere ""TCK"nın 52/2 maddesi"" ibaresinin eklenmesi ve 5. paragrafındaki ""ödenmeyen kısmın hapse çevrilmesine"" ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.