Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-1, 62/1, 53/1-3, 58/6-7-8, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, 192 promil alkollü olarak araç kullanan sanığın alkol oranının yüksekliği ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi; aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanunî sonucu olarak TCK"nın 53/1. maddesinin a-b-d-e bentlerinde belirtilen haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) fıkrasında belirtilen hak yoksunluğunun ise kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverme tarihine kadar, alt soyu dışındakiler yönünden ise, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve temel cezanın tayini sırasında Kanun maddesinin “179/3.maddesi delaletiyle 179/2.maddesi gereğince” denilmesi yerine “179/3.maddesi delaletiyle 179/1.maddesi gereğince" olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün ilk paragrafına "TCK"nın 179/3. maddesi" ibaresinden sonra gelmek üzere “delaletiyle TCK’nın 179/2. maddesi” ibaresinin yazılması, hükmün 6.paragrafının çıkarılarak “Hapis cezasına mahkumiyetin
kanuni sonucu olarak TCK"nın 53/1. maddesinin (a), (b), (d), (e) bentlerinde belirtilen haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki 53/1-c bendindeki haklardan ise, kendi alt soyu bakımından koşullu salıverilmeye, alt soyu dışındakiler yönünden ise, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.